Maart - rode kevers en saffraan

Maart begon triest, met het bericht dat mijn oom overleden was. Echt triest. Altijd sportief, niet roken, gezond leven en dan toch maar 66 worden. Zaterdag ben ik naar Nederland gevlogen, om maandag bij de crematie aanwezig te zijn.

Voor de rest was dit een hele drukke dag. Jan's vriend Bert kwam aan om 19 dagen hier te logeren en we hadden een paar airportservices. De tijden lagen echter te dicht op elkaar, dus hadden we Henny nodig om ook te rijden. Dinsdagochtend weer naar huis, want er moet weer schoongemaakt worden.

Het blijft een komen en gaan van mensen. Onze drukste bezetting is in de winter - allemaal Nederlanders die de sneeuw ontvluchten. Zelfs de caravan is regelmatig bezet.

In plaats van een BBQ (het is nog te koud) hebben we een koffieuurtje georganiseerd om de 9 nieuwe gasten met elkaar te laten kennismaken.

Na een week weer wisseling van de wacht in het hoekappartement Twee Belgische jongens hadden een all-in arrangement voor een week geboekt - dus weer koken. Gezellige jongens waren het en ook zeer schoon; ze hadden het hoekappartement netjes gekuist weer achtergelaten.

Halverwege de maand de waterslang in het zwembad gehangen en in 33 uur werd het zwembad weer gevuld met water. Het is nu 15 graden.
Het weer in maart is zeer slecht voor de tijd van het jaar. De kachel zou nu niet meer aan hoeven, maar helaas bijna elke avond toch maar wel. De zon laat zich maar weinig zien - veel bewolking.

18 maart overleed Julio, een Spaanse wielrenner, die altijd met de groep meereed. De volgende dag al kreeg Jan bericht dat Julio gecremeerd zou worden in Villajoyosa. Dit schijnt in Spanje normaal te zijn en dit komt waarschijnlijk om dat dit een "warm" land is. De maandag daarop hebben veel wielrenners meegedaan aan een rit naar Guadelest, wat Julio's koffierondje op zondag was. Ze hebben in Guadelest de as van Julio uitgestrooid. Zeer imponerend.

Omstreeks deze datum ging Frans naar huis, na vijf en een halve maand hier gebivakeerd te hebben. De studio werd meteen weer in beslag genomen door 2 Belgische jongemannen, die op (van Jan gehuurde) fietsen hun rondjes gingen rijden. De volgende dag ging Bert ook weer naar Nederland.

De gele storm is begonnen. Weet u het nog? Omstreeks deze tijd gaan de dennebomen bloeien en het door de wind verspreide stuifmeel zorgt ervoor dat alles geel wordt.

De laatste week van maart verwelkomde we een oom-zegger van Jan: Eric, met zijn vrouw Yvette en zoontje Siem. Op 22 maart was Siem de eerste geweest die in het gerenoveerde zwembad is gaan zwemmen. Even later gevolgd door zijn vader en een paar dagen later zelfs door Jos (uit het middenappartement). Ik vind ze wel helden hoor: het zwembad is net aan 20 graden.
Deze dag verwelkomde we ook 2 gasten die 2 weken in de caravan zullen verblijven. Ze vonden het heerlijk rustig hier, na eerst een week in Valencia te hebben door gebracht.
Dinsdag de 23ste de eerste buitenBBQ gehouden met de 9 gasten van de villa.

De volgende dag heb ik de palm besproeid. De palmen in Spanje worden namelijk bedreigt door de rode kever. Deze kever is mee gelift met geïmporteerde palmen uit Egypte die in Elche (net ten zuiden van Alicante) zijn geplant. Hiervandaan verspreid de kever zich langzaam maar zeker naar ons toe. Bij de overbuurman is de grote palm al dood - dit wordt gekenmerkt door de "paraplu" stand van de bladeren. Het is een triest gezicht om die palmbladeren zo doods te zien hangen. Wij hebben een tijdje geleden al een emmertje met lokstof op zo'n 30 meter van de palm geplaatst - binnen een paar weken zaten er al 5 rode kevers in. Nu gaan we de palm elke maand besproeien en hopen daarmee de kever buiten de poort te houden.

Donderdag 25 maart was het weer tijd voor het jaarlijkse schoolreisje. Deze keer samen met Henny en Wil, die tegenwoordig ook bij mij in La Nucia op school zitten. De trip ging deze keer naar Novelda (ten westen van Alicante). We hebben een ruine van een kasteel bezocht met een opmerkelijke driehoekige toren. Daarnaast stond een kerkje, waarvan de bouwstijl me erg aan Gaudi deed denken. Het bleek door iemand anders gebouwd te zijn, maar deze architect had wel een tijdje in Barcelona doorgebracht en de kerk naar voorbeeld van Gaudi gebouwd.

Daarna zijn we naar een zafraanfabriek geweest. Hier wordt geen saffraan (spaans: azafran) gemaakt of verbouwd - alleen maar ingepakt. En dat niet alleen: allerlei andere specerijen ook.
Saffraan is het duurste specerij ter wereld. Iran is de grootste producent en Spanje de grootste exporteur. Safraan is afkomstig van "Crocus Sativus Linnaeus"

of de safraanroos. De plant bloeit gedurende zo'n acht dagen in de herfst. Elke bloem heeft drie meeldraden en drie stampers, die handmatig geoogst worden en vervolgens gedroogd. Dit drogen gebeurt boven vuur of in de zon. Saffraan is ook in poedervorm verkrijgbaar. De arbeidsintensieve teelt maakt saffraan tot de kostbaarste specerij, het rode goud. Daar staat tegenover dat slechts één draad saffraan volstaat om een liter kokend water in een uur diepgeel te kleuren. Saffraan wordt onder meer toegepast in rijstgerechten, brooddeeg en likeuren. Verder hebben we nog Jugendstiel huis gezien en de dag afgesloten met een heerlijke maaltijd. In verhouding hebben we weining spaans gesproken, omdat er zich in onze klas nogal wat nederlanders bevinden, maar het was erg gezellig.

Aan het eind van de maand installeerde Jan een boilertje in het hoekappartement. Er brak bij de muur een waterleiding af en het halve appartement stond binnen een mum van tijd helemaal blank. Jan helemaal overstuur - die is de hond gaan uitlaten. Ik heb met 2 oude handdoeken en een dweil al het water weer uit het appartement gehaald. Afijn, is de vloer alvast gedweild. Want zondag ging neef Eric weer weg, maar komen Karel en Roy weer een tijdje logeren. Ook Jos en Carla (middenappartement) gingen ons weer verlaten.

Een rode draad verhaal:

De vier bedjes bij het zwembad hadden nieuwe overtrekjes nodig, want de oude waren helemaal versleten en begonnen te scheuren. In januari hadden we 4 overtrekjes gekocht, maar een maand later kwamen we er achter dat ze niet pasten. Weer terug naar de winkel. Deze beloofden keer op keer de andere bedjes te zullen bestellen, maar elke keer als we in de winkel kwamen, zeiden ze "oh ja, we zullen weer even bellen, we bellen terug". Na weer een maand waren we het zat. We vroegen ons geld terug en zouden weg gaan. Toen bedachten we dat we nog 2 oude bedjes hadden staan, waar de overtrekjes, die ze wel hadden, op zouden passen. Dus toch maar weer twee van die overtrekjes gekocht. We hebben de oude bedjes schoon gemaakt en een nieuw overtrekje gegeven en nu hebben we weer twee mooie gele bedjes.

Deze maand hebben we 11x een rit naar het vliegveld gemaakt om mensen af te halen of te brengen. Soms zelfs een paar keer per dag.

April begon alweer triest. Ons katje, Dinky, werd net buiten het hek overreden door een auto. Helaas hebben we niet gezien welke auto. Heel zielig, het was zo'n gezellig katje.

Deze maand geen foto's, want de computer wil de camera niet meer kennen - dus ik kan de foto's er niet af krijgen. De plaatjes in dit bericht waren afkomstig van het internet. Hopenlijk volgende maand wat beter nieuws en wat beter weer.