December 2008 - ook Spanje is koud

Na nog drie dagen in Nederland te hebben gewerkt, wat op zich heel gezellig was, mocht ik donderdagochtend toch eindelijk naar HUIS. Het werd toch ook tijd dat ik van mijn 'rare' telefoonwekker af kwam. Dit ding begon iedere ochtend opgewekt tegen me te kletsen: "Het is tijd om op te staan, het is 5 uur". Hoe zo? Tijd om op te staan. 5 uur 'smorgens is toch geen tijd om op te staan. Maar ja, mijn Nederlandse baas stond al voor zessen voor de deur om samen naar Den Haag te rijden.
Ik miste Spanje toch wel erg. Daar aangekomen scheen gelukkig de zon weer.

Meteen 'smiddags weer naar Spaanse les. Sylvia was ziek, maar ze kwam toch even haar sinterklaaskadootje en gedicht halen. Ik had voor Sylvia en de leden van mijn Spaanse praatgroepje Spaans-leer-kalenders meegenomen. Iedere dag een klein lesje.

Zaterdag's moesten we weer een wedstrijd tennissen, maar helaas hebben we weer verloren. Ik denk dat wij als laatste in de pool gaan eindigen. Daarna snel even naar Don Quichot gereden om Sylvia als zwarte piet te zien op treden. Ze was de danspiet en ik was er net op tijd om het te zien. Zag er allemaal heel leuk en gezellig uit.
'sAvonds nog naar Spaanse liederen geluisterd in het Auditorium in La Nucia. Het was een benefietavond van het hondenasiel. Het waren wel zware liederen, maar het was toch wel een leuk uitje.

Ellen en Gert willen ook bridge leren en hebben in Nederland de cursus daar afgerond.
Maar omdat ze het nu een tijd niet gedaan hebben is het bieden nogal afgezakt.
Onderhand hebben we een paar keer met ze geoefend en het wordt tijd om ze eens mee te nemen naar de club voor het serieuze werk. Maar dat wordt januari.

Jan is begin deze maand weer naar de tandarts geweest om zijn implantaten te laten zetten. Zijn onderlip was een beetje uitgerekt tijdens de procedure, maar een aantal ijsblokjes hebben daar snel verandering in gebracht. Zijn noodgebit pas nu al veel beter. Zijn echte ondergebit krijgt hij pas over een paar maanden, als de implantaten goed gesetteld zijn.

Half december kregen we nog 6 fietsers te logeren in het hoekappartement. Volgens mij hadden ze het best naar hun zin met z'n allen. Om 6 fietsers in het hoekappartement te laten slapen, moest er een 2-persoonsbed uit en toen 2 losse bedden er weer in. Het stapelbed paste echter niet, maar gelukkig hadden we ooit eens 2 andere bedden van de Belgische overbuurvrouw gekregen, die pasten wel.
In de grote slaapkamer had ik er nog een stretcher bij gezet, die nog uit de caravan was gekomen, dus daar sliepen er drie.
Ze hebben goed weer gehad en hebben alle dagen kunnen fietsen. Door de kou begonnen ze daar pas tegen twaalven mee. Want ook hier in Spanje is het winter en aardig koud aan het worden.

Vlak voor kerst kreeg Hennie het op haar heupen - ze wou zo graag naar de sneeuw.
Dus even met het Spaanspraatgroepje gebeld - die hadden er ook wel zin in.
Met 2 auto's, 6 mensen en 3 honden (Speedy niet, want volgens mij houdt die helemaal niet van sneeuw) vertrokken we dinsdag de 23ste om 8 uur naar het noorden. De reis had nog wat voeten in de aarde - zoals een aanhouding door de politie, omdat er een paar geen autogordels omhadden. Maar uiteindelijk om half 12 bereikten we het skigebiedje Javalambre. De pistes hadden genoeg sneeuw en ook erom heen was nog aardig wat te vinden. Twee van ons hebben nog even geskied. De rest is gaan wandelen met de honden in de sneeuw.



Met de kerst zaten we helemaal vol, zowel boven als beneden, dus maar goed dat we een caravan voor ons zelf hebben. Ieder appartement had een kerstboom staan - dus de kerstsfeer was er wel. Vier mensen boven, een gezin met drie kinderen beneden en nog een stel beneden en Frans in de studio natuurlijk. Een hele villa vol dus.

Kerstavond waren we uitgenodigd bij Sylvia en Ron om te komen fonduen. Jan kreeg nog een fles Sobrano (Spaanse cognac) en ik een luxe gezichtsbehandeling van de kerstvrouw.
1e Kerstdag hadden Ellen en Gert een BBQ georganiseerd. Dat was ook erg gezellig.
Ze hadden een gemeleerd gezelschap van 11 personen bij elkaar. Koffie met kerstkrans werden in de tuin in het zonnetje genuttigd. De hoofdmaaltijd werd binnen verorberd want toen was het onderhand aardig afgekoeld buiten.

Op de laatste dag van het oude jaar, nam Jan de familie met drie kinderen mee, voor een fietstochtje van 30 kilometer. Hij heeft ze echt van alles laten zien en kon daarna - vooral bij de jongste - niet meer stuk.
Mijn mama kwam die dag ook aan in Spanje. Precies op tijd om de oliebollen te bakken. Die waren tegen zessen klaar en hebben we alle gasten van de villa uitgenodigd om een oliebol en appelflap te komen nuttigen in de buitenkeuken. Lekker het open haardvuur erbij aan.

Om half 12 'snachts zijn we naar Altea gegaan - op het pleintje bij het kerkje. Dit pleintje stond helemaal vol mensen, die allemaal champagneflessen bij zich hadden. Zelf hebben ook nog een aantal bekenden ontmoet daar. Om twaalf uur gaan de Spanjaarden, op de slagen van de klok, twaalf druiven op eten. Als het lukt, dan brengt dit geluk. Daarna moet je ook nog met je rechtvoet het eerst in het nieuwejaar stappen. Na het officiele gedeelte ging er een band spelen tot diep in de nacht. Was weer bere gezellig.

Wij wensen iedereen het allerbeste voor 2009