September - Vuelta en feest in Altea

Het eerste weekend van september was Vuelta weekend. Zaterdag reden wij - Jan op de fiets en ik in de auto met de 2 hondjes - de berg Aitana op. Na elkaar daar weer ontmoet te hebben, zochten we een plekje langs de weg in de schaduw en toen maar wachten. Helaas hebben we de wielrenners nooit gezien, want ze sloegen 2 km voor de top rechtsaf en koersten om de top heen.




Nou ja, volgende dag maar weer proberen. De start was toen in Calpe, waar Jan en een Duitse jongeman naar toe zijn gefietst. De route van de Vuelta ging eerst van Calpe naar Denia en dan weer naar het zuiden, over de Col de Rates, dan door ons kleine stukje Spanje naar de Aitana toe (waar ze nu wel overheen gingen). Jan en de Duitser fietsten vanaf Calpe naar de Col de Rates en ik ging met de auto via de andere kant naar de Col. Daar aangekomen was het zo druk met mensen en auto's en geen schaduw, dat ik besloot weer naar beneden te rijden. Ik had verder naar beneden een paar hele scherpe haarspeldbochten gezien. Daar kon ik makkelijk de auto kwijt en zat in de schaduw langs de kant van de weg. Ik had nog gezelschap van een Nederlander die daar ook zat om mooie foto's te maken.

Ze kwamen met een noodgang naar beneden, maar moesten voor die scherpe bochten hard in de remmen. Het was een spectaculair punt om te zitten. Ook de motoren en auto's die aan de wielrenners vooraf gaan, moesten flink remmen. En hoewel we waarschuwden voor de bochten, waren er toch een paar bijna ongelukken met een auto en een motor.

Mede door onze 30% korting actie hadden we deze maand een aardige drukke bezetting. Toch in totaal weer 15 gasten mogen begroeten, waarvan de twee (+2 kleine yorkies) in de caravan nog wel even hier blijven.

En dan gaat de zomer toch langzaam aan voorbij. Zo nu en dan een fikse regenbui, vooral als je net leuk met je mannetje aan het fietsen bent langs de rivier. We hadden allerlei onverharde paadjes gevolgd en kwamen toen beneden bij de rivier uit. We reden eerst stroomopwaarts, maar door de regen moesten we omkeren en terugrijden naar het strand van Altea.

Nu regent het niet aldoor hoor. En op de mooie dagen is het nu fantastisch, want het is tussen de 25 en 30 graden, dus goed uit te houden.

Ook de scholen beginnen weer. Niet onze Spaanse lessen hoor, deze beginnen pas in oktober weer. We zijn van school veranderd. We gingen met z'n drieën naar La Nucia, naar de school voor volwassenen, maar die hebben ze ook in Altea en dat is toch wat dichterbij. Dus hebben we nu daar maar ingeschreven. 14 oktober moeten we ons daar voor het eerst melden.
Het eind van september staat in Altea altijd in het teken van grootse feesten. De eerste week vooral veel heiligen en maagden, maar daarna zijn de Moren en Christianen aan de beurt.

Vorig jaar hebben we de grote optochten van de Moren en Christianen bewonderd. Dit jaar ben ik naar een heleboel andere evenementen gaan kijken, die ook allemaal deel uitmaken van het feest. Het feest wordt vooral gemaakt door de Moren en Christianen, die bestaan uit allemaal mensen die lid zijn van een club - die of bij de Moren of bij de Christianen horen. Een soort carnavals- of buurtverenigingen.


BLOEMENOFFERANDE met feestkoningin en haar hofdames. Ze hebben prachtige kleding aan.
In het midden de feestkoningin, die schoenen aanhad in dezelfde kleuren als haar rok (helaas kon ik er niet dichtbij genoeg komen om er een foto van te maken)







ENTRADA DE LA MURTA - een optocht van het volk, waarbij alle nationaliteiten van Altea aan bod kwamen. Ook de Nederlandse vlag kwam voorbij. Helaas geen delegatie op klompen - misschien een idee voor volgend jaar.





PREGON - waarbij de vaandeldragers één voor één op het bordes van het stadhuis moeten komen om er een vaantje bij te krijgen.
Heel gezellig, want iedere vaandeldrager wordt naar het stadhuis begeleidt door een fanfarekorps.





GEVECHTEN, waarbij de Moren het kasteel (of Altea) innemen en de Christianen er uit zetten.
Ik zag een heleboel mensen met oordopjes en watjes lopen. Ikzelf heb wel een half uur met mijn vingers in mijn oren gezeten. Wat een lawaai maken die donderbussen.



Paardenevenement: Spaanse dressuur waarbij je heel goed kan zien dat de Spaanse paarden eigenlijk werden afgericht voor het stierenvechten. Ze moeten heel scherp kunnen wenden en snel van tempo kunnen wisselen.
Gevolgd door een lunch. Tja als iedereen komt eten, zal je minstens één hele koe aan het spit moeten grillen (maar er waren er twee).



En dan werd er ook nog ergens een balspelletje gespeeld, genaamd 'pelota valenciana'.
Een ploeg bestaat uit 5 man; ze staan in de straat. 1 ploeg is de opslaande partij; de andere de ontvangende. Het balletje is misschien 4 cm groot en die slaan ze met hun blote handen naar elkaar toe. Het balletje mag stuiteren (ook op een dak of tegen een muur).


PROCESSIE, hier loopt werkelijk alles en iedereen mee (gek eigenlijk: ook de Moren) - een grote optocht van zwijgende mensen met kaarsen - heel indrukwekkend.














Zo en dan wordt het weer oktober, de maand waarin de overwinteraars weer richting Benidorm komen. Gezellig om al die mensen ook weer eens te zien.
Hieronder nog een nieuwigheidje: een filmpje van vaandeldragers vanaf het balkon.