De ene na de andere wielrenner meldde zich aan om hier te kunnen fietsen.
Op 3 januari kwam de eerste Bram uit Nederland, 5 dagen later kwam Tom, de belofte van het jaar. De volgende dag nog 2 Belgen - Gerry en Jan - die sliepen in de caravan.
De volgende donderdag nog 2 Belgen - Jeroen en Sean. En toen waren er zes (nee, zeven - er was er nog één Daan, maar die zat met zijn vader en het middenappartement) en ze moesten allemaal mee eten. Hieronder wat foto's van een chili-con-carne maaltijd die Annita bereid had.
En dan moet er onderhand nog wat was gedroogd worden.Het was een gezellige volle boel die twee dagen dat we zes jonge wielrenners hadden.
Zaterdags gingen de twee Nederlanders naar huis, zondags de twee Belgen uit de caravan. En toen hadden we er nog twee over. Daarna zou Daan naar boven komen, maar die kreeg een knieblessure en ging toch maar naar huis. Hem zien we wel terug zodra zijn knie beter is.
Waren er ook nog twee Nederlanders die een lang weekend bleven. Deze zouden eerst in de caravan slapen, maar besloten toch maar om bij ons boven te komen, waar het wat warmer was.
Dat waren er dus in totaal al negen. Toen moesten we de laatste week van januari acht wielrenners van de airport naar Calpe brengen - met fietskoffers. Op het laatst kwam er nog een negende bij, maar Jan regelde iets met een ander taxibedrijf om hem naar Calpe te brengen. Het lukte Jan om zeven fietskoffers in en op het karretje te krijgen en nog één bij Henny in de kofferbak. Die negende renner wilde nog langer in Spanje blijven en is 31 januari bij ons terecht gekomen. Die fietst nu nog zijn rondjes hier.
Halverwege de maand gingen Roy en Karel naar huis en werd het hoekappartement meteen weer gevuld voor een maand door Kees en Evelien. Nu is geen fietsers, maar lopers. Bijna alle dagen gaan ze wel mooie wandelingen maken.
Matty en Dick kwamen ook nog een weekje logeren, maar helaas voor hun was het toen niet zulk heel mooi weer. Dick heeft zich weer fijn kunnen uitleven met de motorzaag en heeft de buurman nog blij gemaakt door een aantal hoge eucalyptus bomen neer te halen, die te veel zon weg namen. Ik hoop dat de andere buurman dat ook eens gaat doen, dan zouden wij meer zon bij het zwembad hebben 'smiddags.
Goed, we hebben dus een hele drukke maand achter de rug, met al die verslindende jongens (die kunnen toch eten - heerlijk, maar wel elke dag met boodschappen slepen).
Maar nu genieten we weer van het mooie weer en de aanwezige gasten.
Ondertussen zijn Jan en ik nog naar een andere auto aan het kijken. Jan wil graag een bestelbus, ik liever een slagje kleiner. Ik geloof dat de keus gaat vallen tussen een nieuwe Citroën Jumpy of een 2de hands Mercedes-Benz Vito. Wat gaat het worden?
Tot volgende maand.
