Juli Augustus: een hete zomer

Een hete zomer: van half juni zijn de temperaturen boven de 30 graden. Pas 30 augustus komt een onweersbui waarna de temperatuur net onder de 30 zakt. Eigenlijk iets te vroeg, meestal gebeurt dit pas half september.

We begonnen de maand juli zonder gasten en dus vatten we het plan op om 5 dagen op vakantie te gaan: een rondreisje door de provincie Alicante. Onze aangewaaide juni gast Hans bleef nog iets langer in de studio en paste op het huis. De Ford werd omgebouwd tot camper en daar gingen we - de hondjes lekker mee - richting het zuiden.

Route Provincie Alicante Grotere kaart weergeven
We hebben 2x in het wild gekampeerd - 1e keer in het bos (bij punt F), 2e keer bijna bovenop de Aitana (punt O). 2x hebben we op campings gestaan - in Crevillent (ten zuiden van punt K) en 1x aan de kust boven Pego (punt S). 'sMiddags aten we in een restaurant, zodat we geen kookspullen mee hoefden te nemen. We hebben zoutbergen, kerken, grotten, natuurschoon gezien en vooral veel genoten van 5 dagen rondrijden. 
Bushcamp (punt F)
Bushcamp Aitana










Eén minpuntje: Net ten zuiden van Alicante, op de eerste dag, stonden we stil voor een verkeerslicht en gleed de Spanjaard, die achter ons stond, van zijn rempedaal af en boem! tegen de Ford op. De deuren waren aardig ingedeukt. Foto's maken en na de vakantie even langs bij onze verzekeringsagent en de spuiter. Binnen een week was de Ford weer tiptop in orde. Gelukkig is de Ford all-risk verzekerd en de verzekering gaat nu maar achter zijn geld aan bij die andere verzekering.

Bij thuiskomst alles weer uitpakken, wassen, opbergen. Op tijd klaar om zondag Allan, Monique, Isabella en Tim te verwelkomen. Ze bleven 2 weken en het was heel gezellig. We hebben getennist, gefietst, geluierd, gezwommen, getafeltennist. Ze hadden de auto tot hun beschikking, dus konden lekker naar het strand en Font de Algar.
Tour de Family met de Week
Tour de Family


Foto met "De Week" werd in augustus ook in "De Week" geplaatst.






Half juli kregen we Christien in de studio. Vorig jaar had ze haar man verloren, maar wilde toch graag op vakantie. Het is haar goed bevallen bij ons. Toch wat aanspraak. Ze heeft lekker rondgetoerd op haar gehuurde fiets (zelfs helemaal naar Calpe).
Allan ging de 20ste naar huis om te klussen, maar Monique en de kinderen wilden nog wat langer blijven en Eva en Sander zien. Tickets werden omgeboekt. Sander en Eva wilden wel even in de caravan slapen, zodat zij in het hoekappartement konden blijven. Ze hebben een aantal zeer gezellige dagen doorgebracht met elkaar.

De 21ste vulde ook het middenappartement met Hans en Grietje (Grasia).
De 25ste gingen Monique en de kinderen dan toch naar huis en konden Sander en Eva het hoekappartement betrekken. Bert kwam daar ook nog bij begin augustus.
De dagen vulden zich met pastamaaltijden, barbecues, geocaching (Grasia's hobby), waar Wieke en Grasia zich door Benidorm begaven op zoek naar de schat in het park achter het gemeentehuis en er heel dichtbij waren, maar hem net niet konden vinden.

Op 29 juli overleed Annie na 3,5 jaar geknokt te hebben tegen kanker. Zij rust in vrede.
Woensdag 1 augustus hebben we afscheid van haar genomen in het crematorium met een eenvoudige dienst (Annie hield nou eenmaal niet van poespas), maar er waren toch heel wat mensen, meer dan Leo had verwacht. Na de dienst hebben we nog een borrel op Annie gedronken bij Brasserie Leo de Kaasboer.

Op vrijdag de 3e hadden we een barbecue en daarna ging alles mis. Leo was ook uitgenodigd en uiteindelijk kreeg zijn zoon Wilco hem zover om mee te gaan. Ze kwamen met z'n vijven: Leo, Wilco + vriendin, Bart + vriendin. Toen de villagasten er nog bij Hans en Grasia, Sander, Eva en Bert. Het jonge spul ging aan de coctails en al snel lag iedereen - al dan niet vrijwillig - in het zwembad. Het werd laat die nacht.
Tja wat ging er dan mis. Nou 3 villagasten wensten niet te betalen voor de barbecue, alleen vergaten ze dat te melden voordat we zondags uiteten gingen, dus dat werd ruzie.
De kok van de Brasserie was beledigd en gooide de handdoek in de ring, waardoor Leo gedwongen werd de kroeg dicht te gooien. Dus ja, alles ging mis.
De kroeg is onderhand nog steeds dicht en gaat waarschijnlijk ook niet meer open.
Na een week vol spanningen, gingen de hoekappartement gasten weg en konden we weer even tot rust komen. Dus geen betalende gasten en niet-betalende vrienden tegelijk op een barbecue uitnodigen, schijnt niet te kunnen.

11 augustus waren Yvonne en Martin (kennisen via spaans dansen) 35 jaar getrouwd en hadden zin in een feestje. Nou wij ook wel. Het werd gevierd bij hun thuis. Een windstoot (onweer in de lucht) gooide nog even roet in het eten, door 2 parasols en een lading ballonnen te vernietigen. Maar dat mocht de feestpret niet drukken. De Vietnamees bracht een heerlijke maaltijd waar iedereen lekker van zat te genieten. Ook in het zwembad was het lekker toeven.
Tegen 10 uur vertrokken we naar huis om vanaf daar met Floris en Ingrid naar l'Olla te fietsen (en spartametten) om het vuurwerk te bewonderen. Door de crisis was het eerst afgelast, maar door privé sponsering was het toch weer mogelijk gemaakt. En het was weer prachtig.

De volgende dag kwamen weer oude bekenden logeren, Marco en Jeannet. Dit is hun derde keer, maar steeds in een andere samenstelling. Soms met 1 dochter, dan weer met 2. Nu gewoon lekker samen.
2 dagen laten arriveert de familie Koetter voor hun vakantie in het hoekappartement.
Op 21 augustus komen Andries en Saakje in het middenappartement. Aangezien Marco en Jeannet pas de volgende avond vliegen, besluiten ze om een nacht in de caravan door te brengen. Een heel nieuwe ervaring voor Jeannet, die het eigenlijk allemaal maar niks vindt. Marco allang blij - hij was bang dat hij hierna een caravan zou moeten kopen.

Toen kwam mijn stunt. Ik wilde een weekje naar Nederland, om samen met mijn moeder kermis in Edam te gaan vieren. Na wat rondneuzen op het internet bleek de heenvlucht nogal duur te zijn, dus besloot ik met de hogesnelheidtrein te gaan. Het duurde even voor ik gevonden had wat ik zocht, maar toen kon het boeken beginnen.
Van Barcelona naar Figueres Vilafant met een sneltrein op woensdag 22 8:15 vertrek.
Van Figueres Vilafant naar Parijs met TGV (5,5 uur rijden) vertrek 10:15. Van Parijs naar Amsterdam met de Thalys (3,5 uur) diezelfde avond.
Nu nog even naar Barcelona. Drie opties: vliegen, trein, nachtbus. Vliegen of trein betekende alle twee een extra overnachting in Barcelona, dus die nachtbus doen.
Ik sta dinsdag 21 aug op het busstation van Benidorm om om half 10 naar Barcelona te vertrekken. 10 minuten voor vertrek zie ik echter dat mijn ticket op de 22ste staat (ipv 21ste). Ik snel naar het kantoortje om te wijzigen. Maar .... helaas is de bus vol.
Daar sta je dan met je goede gedrag. En hoe voel je je dan als die bus wegrijdt zonder jou .... klote!
Nog uren op het internet gezocht, maar de enige manier om voor 8:15 in Barcelona te komen is met de auto. Iemand bellen? Nee toch maar niet, het wordt allemaal alleen maar duurder en duurder. Wat een K.U.T. dag wordt die volgende dag. Op ieder uur zat ik te denken "nou zou ik hier zijn geweest" "nu zit ik in Parijs" Ohhhhhhhhhhh wat erg. Alles de vuilnisbak in. Volgend jaar weer proberen. Alleen de vliegticket terug nog omgezet naar november. Dan wordt moeders 80!

Eind augustus - niemand in de appartementen, dus even verbouwen. Floris gaat twee gipswanden plaatsen in de slaapkamers om het geluidsoverlast te verminderen.
Even helpen gipsbloken sjouwen is funest voor mijn arm en Floris zal ze zelf moeten verplaatsen en stapelen. Geen punt voor die kanjer.











Verf gehaald, maar was absoluut niet de goede kleur. Voor het middenappartement maakte dat niet zo veel uit en gelukkig had Jan nog het lichte geel staan voor het hoekappartement, dus dat is ook weer goed gekomen.
Samen met Henny het middenappartement schoongemaakt. Steeds die doekjes uitwringen lukt mij niet best. Dus ik heb de slaapkamer in orde gemaakt.

Medisch nieuws:
- Jan blijft hannessen met zijn knie. De dokter denkt dat de banden geïrriteerd zijn en Jan krijgt nu Cortisone injecties om de 2 weken. Voorlopig helpen pijnstillers ook.
- Pili heeft ook last van haar knie. Er zijn rontgenfoto's gemaakt, maar de blessure is (nog niet) erg genoeg om te opereren. Ze blijft onder maandelijkse controle
- goed, die gipsblokken sjouwen was helemaal verkeerd en nu heb ik een tennisarm opgelopen. Dat wordt even niet tennissen - en schoonmaken lukt ook maar net
- Speedy ... tja Speedy ... Hij mankeert van alles en heeft geen kiezen meer, maar hij is zo tierig als het maar kan. Soms een beetje last van de warmte, maar voor de rest 100%