November - Spartamets ophalen

De palm bij de caravan, die vorige maand tekenen van rode-kever-infectie gaf (hangende bladeren), is ten dode opgeschreven. Die gaat het niet redden. Gelukkig was het maar een kleintje en staat er nog een kleine naast die geen last van de rode kever heeft. De epidemie die deze kever veroorzaakt is werkelijk overal om ons heen te zien. Overal staan dode palmen of hele gekortwiekte die ze nog proberen te redden. Het is een heel zielig gezicht.

We hebben Henny helpen verhuizen naar haar appartementje in Altea. Nu kan ze eindelijk eens lekker op de bank gaan hangen. Ze kon nu pas verhuizen, omdat eindelijk de lift is gemaakt (na 6 weken).

Het eerste weekend van november vertrokken Ton en Marry weer naar huis en de volgende dag hun buurtjes uit het hoekappartement ook. Gauw alles weer schoonmaken, want voor je het weet staan Roy en Karel weer op de stoep (die dag nog).

Maandag de 8ste waren we om 10 uur klaar voor vertrek naar Nederland.

Hondjes ingeladen. We reden via Valencia, Teruel, Zaragoza, Pamplona. Bij Bairritz de grens over - en daar stormde het heerlijk. In Bairritz een hotelletje gevonden voor de eerste overnachting.

De volgende ochtend was het even droog, zodat we met de hondjes naar het strand zijn gewandeld. Wat een golven. Spectaculair.
De tweede dag hebben we geen tolwegen genomen.

Uiteindelijk hebben we overnacht (Vierzon) in een heel oud hotel, met gigantische slaapkamers.

Woensdagavond arriveerden we in Kaatsheuvel, waar we gebruik mogen maken van het huisje van Frans. Gauw even wat boodschapjes gedaan en toen even rust.

Donderdag even rustig aan gedaan. Met de hondjes naar het centrum gelopen. 'sMiddag naar Capelle a/d IJssel om de eerste 2 Spartamets op te halen. Daarna door naar Ton en Marry. Ook eens bij hun op visite.

Vrijdag via Edam, Purmerend, Middelie, Oudendijk naar Grootebroek, om een weekend bij broer Harry te logeren. Zaterdag is Jan met Harry naar Gorredijk gereden om 3 Spartamets op te halen, die daar nog stonden. Toen begon het grote inpakken.

Uiteindelijk kreeg Jan 7 Spartamets in de kar, 3 op de dissel en 1 op het dak. Er bleven 2 hele en 2 frames achter. Die konden er echt niet meer in.

Pili ontdekte zondag nog dat je toch echt niet op kroos kan lopen. Daar trappen alle buitenlandse hondjes in. Speedy 5 jaar geleden ook.

We kregen ook nog een aantal dozen met 'schippertjes' lampen mee voor Leo en Annie. Op een of andere manier moeten die nog in de auto gepast worden.

Maandags via Vijfhuizen (Henk en Ien) en Zandvoort (even met Wil op het strand gewandeld met de honden) weer terug gereden naar Kaatsheuvel. De kar paste net in de carport.

Dinsdag rustdag. Woensdag naar Alphen a/d Rijn (pakkingenfabriekje), Vogelenzang (tante Alie en Theo) en 'savonds nog even bij Henk langs in Rotterdam. We hebben zijn nieuwe huis gezien in Kralingen, wat een kasteel.

Donderdag naar Bergen op Zoom en Yrseke - heerlijk mosselen gegeten met Piet, Janny, Geert en Mientje.
Vrijdag weer rustdag - gewandeld in de Loonse en Drunense Duinen met de hondjes.

Zaterdag de hele dag naar Berghem, naar de familie Bolk. Het werd een heel gezellige dag.

Zondag huisje schoon gemaakt, auto geladen en weer zuidwaarts vertrokken. De weerberichten geven aan de eerdaags de winter zijn intrede gaat doen in Nederland en Belgie - dus wegwezen!

Dinsdagmiddag kwamen we op de villa aan. Het is heerlijk om weer thuis te zijn.

Het grote uitpakken ging de volgende dag beginnen. 11 Spartamets.

Donderdag arriveerden er 3 nieuwe gasten, Bert met z'n ouders, in het middenappartement. Echte Rotterdammers en heel gezellig. Bert slaapt in de caravan. Afgelopen zomer hadden we zijn broer met zijn vriendin hier te gast in augustus.

Henny vierde haar verjaardag, 28 november, in onze buitenkeuken, omdat er niet zoveel plaats is in haar appartementje. We hebben lekker vanaf een uur of twee 'smiddags zitten bbq-en met 10 man. Een gezellige verjaardagsfeestje.

De volgende dag hebben alle gasten lekker pannenkoeken gegeten bij ons boven. Jan (van beneden) heeft lekker spek- en ananaspannenkoeken gebakken.

En dan wordt het langzamerhand tijd om lootjes te trekken voor Sint Nicolaas.

Dat gaat ook wel weer een gezellige boel worden. Maar daarover meer in het volgende verslag.

Oktober - bruiloft en begravenis

Begin oktober worden de werkzaamheden afgerond en zitten we niet meer met een ravijn tussen de toekomstige tennisbaan van het andere huis en ons zwembad. Wat een paar machines in een paar dagen aan grond kunnen verzetten is ongelovig. Ze moesten namelijk helemaal om de tennisbaan heen rijden (en een weggetje maken) om bij het ravijn te kunnen komen.





Onze Duitse buurman ging 2 oktober trouwen met zijn Spaanse meisje.
Hij trouwde in hetzelfde merk auto als mijn broer, alleen dit was een eigen auto. Michael was zo aardig om even af te remmen voor de foto.







Op 7 oktober mochten we Frans weer ontvangen in de studio.
En 4 dagen later arriveerden Ton en Marry weer voor 4 weken. Later gevolgd door dochter Mariska met 3 kleinkinderen.
De tafeltennistafel die we buiten hadden neergezet was een groot succes voor de kinderen.




Met andere gasten hebben we vis gegeten in Calpe. Eén verkoper wou zeker naar huis en verkocht 4 cowboyhoeden aan Jan voor een tientje. Hij wou er nog 2 bij doen, maar Jan vond dat hij er genoeg had.




Deze winter volgen we (Henny,Wil en ik) Spaanse les in Altea. Dit is dichterbij dan La Nucia en we hopen dat ook de lesmethode wat beter zullen zijn dan daar. We hebben in ieder geval nu 2x les per week: maandag en woensdag. Eens kijken of we het nu wel zullen leren.
Alleen zal Wil nu wel een achterstand oplopen, want de lessen waren nog maar net begonnen, of Ben, haar vriend, zakte in elkaar op de tennisbaan en overleed ter plekke aan een hartaanval. Ben werd naar NL gebracht om daar gecremeerd te worden. Allemaal heel triest. We hopen dat ze gauw zal kunnen terug komen naar Spanje.

Eind oktober was een verkleinde Kunst & Kitsch in Benidorm. Het was wel leuk om even te kijken wat mensen allemaal zo binnen brengen. Kennissen van ons kwamen met een hele oude 3-wielige rolstoel aan. Zag er heel leuk uit. Ook Leo en Annie hadden wat schilderijen, maar ik geloof niet dat het echte toppers waren.

Een van de kleine palmen bij de caravan hing opeens helemaal slap. De rode kever heeft toegeslagen. We hebben nog geprobeerd hem te redden door hem te bespuiten, maar hij bleek al helemaal opgegeten te zijn van binnen. Grote witte larven eten het binnenste van de palm op waardoor de takken geen houvast meer hebben en gaan hangen (de paraplustand). De andere er vlak naast is 'nog' niet aangetast.
Nu hebben we vlakbij de caravan nog maar een geel emmertje met lokstof geplaatst en ook daarin worden vele kevers gevangen.

We hadden gepland om eind oktober naar NL te gaan voor 2 weken, maar aangezien we toen net gasten hadden zonder eigen vervoer en vreemd in de omgeving, hebben we het even uitgesteld tot november. Dan zijn Karel en Roy er weer en samen met Frans kunnen ze de villa wel runnen.


Dus konden Jan en Ton nog even lekker klussen en het gaas van de caravan afhalen voor de winter. Het gaas is om schaduw te geven in de zomer, maar dat is nu niet meer nodig.

Later hebben ze ook nog een grote denneboom op het andere terrein omgehakt. De boom stond teveel in ons uitzicht, waardoor we bijna de zee niet meer konden zien. Het scheelt ook een hoop licht.

September - Vuelta en feest in Altea

Het eerste weekend van september was Vuelta weekend. Zaterdag reden wij - Jan op de fiets en ik in de auto met de 2 hondjes - de berg Aitana op. Na elkaar daar weer ontmoet te hebben, zochten we een plekje langs de weg in de schaduw en toen maar wachten. Helaas hebben we de wielrenners nooit gezien, want ze sloegen 2 km voor de top rechtsaf en koersten om de top heen.

Nou ja, volgende dag maar weer proberen. De start was toen in Calpe, waar Jan en een Duitse jongeman naar toe zijn gefietst. De route van de Vuelta ging eerst van Calpe naar Denia en dan weer naar het zuiden, over de Col de Rates, dan door ons kleine stukje Spanje naar de Aitana toe (waar ze nu wel overheen gingen). Jan en de Duitser fietsten vanaf Calpe naar de Col de Rates en ik ging met de auto via de andere kant naar de Col. Daar aangekomen was het zo druk met mensen en auto's en geen schaduw, dat ik besloot weer naar beneden te rijden. Ik had verder naar beneden een paar hele scherpe haarspeldbochten gezien. Daar kon ik makkelijk de auto kwijt en zat in de schaduw langs de kant van de weg. Ik had nog gezelschap van een Nederlander die daar ook zat om mooie foto's te maken.

Ze kwamen met een noodgang naar beneden, maar moesten voor die scherpe bochten hard in de remmen. Het was een spectaculair punt om te zitten. Ook de motoren en auto's die aan de wielrenners vooraf gaan, moesten flink remmen. En hoewel we waarschuwden voor de bochten, waren er toch een paar bijna ongelukken met een auto en een motor.

Mede door onze 30% korting actie hadden we deze maand een aardige drukke bezetting. Toch in totaal weer 15 gasten mogen begroeten, waarvan de twee (+2 kleine yorkies) in de caravan nog wel even hier blijven.

En dan gaat de zomer toch langzaam aan voorbij. Zo nu en dan een fikse regenbui, vooral als je net leuk met je mannetje aan het fietsen bent langs de rivier. We hadden allerlei onverharde paadjes gevolgd en kwamen toen beneden bij de rivier uit. We reden eerst stroomopwaarts, maar door de regen moesten we omkeren en terugrijden naar het strand van Altea.

Nu regent het niet aldoor hoor. En op de mooie dagen is het nu fantastisch, want het is tussen de 25 en 30 graden, dus goed uit te houden.

Ook de scholen beginnen weer. Niet onze Spaanse lessen hoor, deze beginnen pas in oktober weer. We zijn van school veranderd. We gingen met z'n drieën naar La Nucia, naar de school voor volwassenen, maar die hebben ze ook in Altea en dat is toch wat dichterbij. Dus hebben we nu daar maar ingeschreven. 14 oktober moeten we ons daar voor het eerst melden.

Het eind van september staat in Altea altijd in het teken van grootse feesten. De eerste week vooral veel heiligen en maagden, maar daarna zijn de Moren en Christianen aan de beurt.

Vorig jaar hebben we de grote optochten van de Moren en Christianen bewonderd. Dit jaar ben ik naar een heleboel andere evenementen gaan kijken, die ook allemaal deel uitmaken van het feest. Het feest wordt vooral gemaakt door de Moren en Christianen, die bestaan uit allemaal mensen die lid zijn van een club - die of bij de Moren of bij de Christianen horen. Een soort carnavals- of buurtverenigingen.

BLOEMENOFFERANDE met feestkoningin en haar hofdames. Ze hebben prachtige kleding aan.

In het midden de feestkoningin, die schoenen aanhad in dezelfde kleuren als haar rok (helaas kon ik er niet dichtbij genoeg komen om er een foto van te maken)

ENTRADA DE LA MURTA - een optocht van het volk, waarbij alle nationaliteiten van Altea aan bod kwamen. Ook de Nederlandse vlag kwam voorbij. Helaas geen delegatie op klompen - misschien een idee voor volgend jaar.

PREGON - waarbij de vaandeldragers één voor één op het bordes van het stadhuis moeten komen om er een vaantje bij te krijgen.

Heel gezellig, want iedere vaandeldrager wordt naar het stadhuis begeleidt door een fanfarekorps.

GEVECHTEN, waarbij de Moren het kasteel (of Altea) innemen en de Christianen er uit zetten.

Ik zag een heleboel mensen met oordopjes en watjes lopen. Ikzelf heb wel een half uur met mijn vingers in mijn oren gezeten. Wat een lawaai maken die donderbussen.

Paardenevenement: Spaanse dressuur waarbij je heel goed kan zien dat de Spaanse paarden eigenlijk werden afgericht voor het stierenvechten. Ze moeten heel scherp kunnen wenden en snel van tempo kunnen wisselen.

Gevolgd door een lunch. Tja als iedereen komt eten, zal je minstens één hele koe aan het spit moeten grillen (maar er waren er twee).

En dan werd er ook nog ergens een balspelletje gespeeld, genaamd 'pelota valenciana'.

Een ploeg bestaat uit 5 man; ze staan in de straat. 1 ploeg is de opslaande partij; de andere de ontvangende. Het balletje is misschien 4 cm groot en die slaan ze met hun blote handen naar elkaar toe. Het balletje mag stuiteren (ook op een dak of tegen een muur).

PROCESSIE, hier loopt werkelijk alles en iedereen mee (gek eigenlijk: ook de Moren) - een grote optocht van zwijgende mensen met kaarsen - heel indrukwekkend.

Zo en dan wordt het weer oktober, de maand waarin de overwinteraars weer richting Benidorm komen. Gezellig om al die mensen ook weer eens te zien.

Hieronder nog een nieuwigheidje: een filmpje van vaandeldragers vanaf het balkon.

Augustus - full house

In augustus aan gasten geen gebrek. De eerste 2 weken in totaal 10 gasten + 1 grote zwarte labrador Dunk en nog 3 mensen in het andere huis ook. Dus maar weer barbecuen, met 17 man deze keer. Heel gezellig allemaal.

De laatste 2 weken was het iets rustiger. Tussen de 6 en 8 gasten. Zowel de appartementen als de caravan zijn goed bezet. Onderhand hebben we een slaapbank erbij gezet in de voortent.

Ook Vera Cruz - het appartement aan het strand van Benidorm - zit sjokke vol de hele maand.

Het is echt vakantietijd. We hebben ook ontzettend veel aanvragen in deze tijd met "nee" moet honoreren.

Op 11 augustus (een hele hete dag) kwam Harry aan. Jan was hem 'smorgens tegemoet gefietst en in de buurt van Denia hebben ze elkaar gevonden. Harry is vanuit Oostenrijk - over de Alpen - hierheen komen rijden - een afstand van een kleine 2000 kilometer in 2 weken. Toen hij de oprit op kwam rijden werd hij ontvangen met een staande ovatie van de gasten.

De eerste zaterdag in augustus is het tijd voor het grote vuurwerk bij La Olla. Net als vorig jaar hebben we stoeltjes gereserveerd bij een strandtentje.

Er liggen 5 pontons in zee en vanaf daar wordt het vuurwerk afgeschoten. Het is dan superdruk bij La Olla. Wij zijn maar op de Spartamets gegaan, want parkeren is een ramp daar.

Het hele strand en de terrasjes (gereserveerd) zit vol mensen, en in zee liggen ook vele bootjes met kijkers.

Tegen 12 uur gaat er zo nu en dan een vuurpijl omhoog om de mensen te waarschuwen dat het zo gaat beginnen en dan breekt de hel los. Alle 5 de pontons beginnen dan vuur te spuwen en dat gaat een half uur zo door.

Een geweldig mooi spectakel.

Een paar dagen later zaten we weer aan het strand. Nu om lekker paella te eten bij een strandtentje. Ook hier maar weer met de Spartamets naar toe gegaan. Deze strandtent ligt wat verder weg en is helemaal niet met een auto te bereiken.

Tegen de tijd dat we naar huis zouden gaan, was het al aardig aan het flitsen boven de (berg) Bernia. En we moesten ons nog haasten om naar huis te komen. Er brak een gezellige onweersbui los en we hebben het onderweg net niet droog gehouden.

Donderdag de 19e was een drukke dag. Henny was naar Nederland en ik moest haar werk voor die dag overnemen. Dus eerst naar de luchthaven om 2 mensen op te halen voor Vera Cruz, toen dat appartement schoonmaken en daarna de mensen die erin hadden gezeten naar de luchthaven brengen. Ondertussen moest Jan thuis blijven om eigen gasten te ontvangen.

En toen s'avonds nog barbecuen met onze nieuwe gasten. Het was me het dagje wel.

Jan is weer druk Spartamets aan het kopen in Nederland, want wij hebben er nog maar drie.

De rest is allemaal verkocht. Vooral Spanjaarden zijn gek op die dingen, want hier in de buurt zijn ze beter dan electrische fietsen. Een electrische fiets moet hier te veel helpen en dan doe je maar 15 km met een accu. De Spartamets rijden zo'n 60 kilometer op hun literje benzine.

Ondertussen zitten we allebei een beetje in de ziekenboeg. Jan heeft problemen met zijn spataderen in zijn been en ik heb een schouder die niet meer wil. Dus even niet meer fietsen en tennissen. Nu gaan we zo nu en dan maar alleen een borrel halen op de tennisbaan. Is ook gezellig.

Op een ochtend was ik de strandhanddoeken, die op het terras waren gewaaid, aan het oppakken om weer op te hangen - zat er een slangetje onder. Kleine paniek. Gauw de schuifdeuren dicht om Pili binnen te houden, want die is dol op alles wat beweegt.

Toen Jan hulpmiddelen ging pakken om hem te vangen, begon de slang weg te 'schuiven' (hoe noem je het bewegen van een slang?). De slang gingen tussen de muur en de glaspui - een halve centimeter ruimte - door naar beneden. Eerst konden we hem niet meer vinden, maar toen zagen we hem tussen de druiven hangen. Met een bezem heeft Jan hem naar beneden gekregen, maar toen verdween de slang in de regenpijp - en waarschijnlijk uiteindelijk in het waterreservoir. Ik hoop dat hij kan zwemmen.

Die zelfde avond ben ik naar Benidorm geweest, naar de Plaza de Toros (de stierenarena). Nee ik heb geen stierengevecht gezien, maar een paardenshow. Ik was er per ongeluk achtergekomen dat dit die avond in de arena was, aangezien ik de dag ervoor in Albir een auto het spectakel had horen omroepen.

Op zich is de Spaanse Rijschool wereld beroemd geworden door de paarden in Wenen en deze paarden zijn in de oorlog ook hier in Spanje geweest. De Spaanse paarden konden ook net zo mooi lopen en de oefeningen uitvoeren.

Wat niet zo goed ging, waren de tussennummers met koetsjes. Er ging steeds iets mis. Vooral bij het 7-span, waarbij de pony die voorop liep er helemaal ging zin in had en steeds liep te stijgeren en te springen.

Was wel lachen evengoed.

Voor de rest een prachtige show van 22:30 tot 01:00 uur.

En dan wordt het weer september. We zijn drie jaar hier en daarom hebben we een speciale aanbieding voor deze maand verzonnen - 30% korting op de huurprijs. Mocht je nog zin hebben - de laatste 2 weken van september hebben we nog plek.

Juli - start van de vakantiemaanden

Donderdag 1 juli was meteen de eerste hete dag aan de Costa Blanca. En meteen kregen we weer visite - Jos en Elly stonden voor de deur met hun caravan om een weekje te relaxen bij de villa. Ze hebben hun oude vertrouwde plekje onder de dennenbomen van het andere terrein ingenomen.
Vrijdag gezellig Nederland-Brazilië gekeken bij de tennisclub. Een goede wedstrijd vond ik (beter dan die later tegen Spanje).

5 juli kwamen de eerste 3 gasten - 1 in de studio en 2 in de caravan. Deze mensen zijn vrienden van elkaar en blijven hier 3,5 week. Ze gingen veel bridgen in Hotel Cactus in Albir en kwamen zo nu en dan ook tennissen bij de club.

Tussendoor nog wat aan me zelf laten sleutelen. Ik kamp met een schouderblessure en ga naar de fysio. Deze zit in het zelfde gebouw als de tandarts, dus daar ook maar meteen weer eens een afspraak voor gemaakt.

Op 9 juli bereikte het zwembad eindelijk de 30 graden. Voorgaande jaren was het al eind juni 33 graden. De 33 graden gaan we denk ik niet halen dit jaar.

Op 11 juni werd het groot feest in Albir (en natuurlijk ook in de rest van Spanje) toen Nederland de finale verloor. We hebben met onze 3 gasten eerst chinees gegeten en toen in een Nederlands kroegje naar de wedstrijd gekeken. Halverwege de wedstrijd kon ik alleen maar concluderen dat de Spanjaarden beter voetbal lieten zien dan de Hollanders en volgens mij hebben ze terecht gewonnen.

Op 12 juli zouden er nog 2 gasten komen. Eerst belden ze om te zeggen dat hun vliegtuig een uur vertraging had. Daarna belden ze nog een keer om te zeggen dat ze weer naar huis gingen. Hij was al een paar dagen niet lekker en besloot toch maar om niet naar Spanje te gaan. Hij bleek later een maaginfectie ofzo te hebben. Ik hoop dat ze nog eens een andere keer komen.

Jan heeft ook nog iets over gehouden aan mijn bezoekjes aan de fysio - hij heeft een Spartamet aan ze verkocht. Deze man had een rij-ontzegging tot 1 november en is nu reuze blij dat hij weer een beetje mobiel is. Als je geen rijbewijs hebt, mag je namelijk ook niet op een scooter rondrijden.

17 Juli - brandbelletje van Henny of ik alsjeblieft kon komen helpen om een huis schoon te maken. Er hadden 6 personen en 4 honden in gezeten en er lag overal poep en pies (van de honden of van de baby?). Ik kreeg de keuken toegewezen, waar de hele afwas van de avond ervoor nog stond. Ik ben 4 uur bezig geweest en toen was de keuken eindelijk schoon.

De volgende dag met onze 3 gasten op excursie geweest. Deze mensen hebben fietsen van Jan gehuurd om mobiel te zijn deze 3,5 week, maar nu wilden ze toch nog wat van het binnenland zien. Ik ben naar Polop gereden en heb ze het fonteinenpleintje laten zien, daarna door naar Guadelest - dat op geen excursie mag ontbreken. De dag afgerondt bij de Font de Algar, dit is een waterplek met een waterval en zwemmogelijkheden. Het water was 18 graden, dus lekker fris. Kees is er wel helemaal in gegaan, maar de rest - en ik ook - hebben alleen lekker zitten pootje baden. Pili was mee en vond dit water ook heel interessant, vooral omdat het beweegt. Ze vindt het zwembad ook helemaal het einde, vooral als je golfjes maakt, die ze dan vanaf de kant probeert te pakken.

Dinsdag 20 juli verhuisden de mensen uit de caravan naar het middenappartement en kon ik de caravan weer voor de volgende gasten gereed maken. Het is een jong stel met een 5 jarig zoontje. Ik heb een mooi bedje voor hem gemaakt met een klamboe er omheen.
Vrijdag kwamen ze aan en al gauw bleek dat Mikey (het zoontje) slapen in de voortent toch een beetje eng vond en hij heeft gewoon bij zijn ouders in het 2-persoonsbed gelegen.
Ook de eigenaar van de villa's kwam weer even buurten, met zoon en vriendje. Zij verbleven in het nieuwe huis.
Meteen maar weer even een BBQ gepland voor zondag. Uiteindelijk werden het 16 personen die meeaten. We hebben de grote tafel op het terras gezet en nog een andere tafel er tegenop. Overal stoelen en kussentjes vandaan gehaald en toen lekker zitten eten. Heel gezellig allemaal.


Eind juli de 3 gasten weer naar de airport gebracht - hun vakantie zit er weer op.
Gauw het middenappartement weer schoon gemaakt, want a.s. zondag is die weer bezet.
Maar dan is het alweer augustus en gaan we wachten hoe lang Harry (broer van Jan) er over zal doen om van Oostenrijk naar Spanje te fietsen. Hij verwacht zelf 15 dagen.

Juni - klusjesmaand

Alle gasten weg. Wat een rust.

Voordat de hitte komt gauw alle appartementen + caravan schoon gemaakt.

We dachten een maand zonder gasten te zitten, maar daar kwam aan het begin van juni al meteen een eind aan, toen 2 Edamse gasten -Kikkie en Joop - zich bij de poort meldden. Ik bood ze de caravan aan, maar omdat ze al een paar weken in een tentje gezeten hadden, wilden ze nu wel wat luxe en namen het middenappartement. Het werd een heel gezellige week.

'sZaterdags zaten we met z'n allen te wachten tot moeders zou arriveren, maar helaas heeft ze besloten niet te komen voor mijn verjaardag. Dat kan je zo hebben als er troubels in de familie zijn. Maar wel jammer.

Op mijn verjaardag zijn we, Jan, Wieke en Henny, naar de ezelsfarm in de Jalon-vallei gereden. Het ligt midden in de bergen. Het is een Santuary voor ezels.

Meer info hierover vindt je op http://www.eselweb.info/. Je kunt heerlijk zitten en van de ezels en het uitzicht genieten. Ook kan je er lekker konijn en eend eten.

Na daar uren te hebben doorgebracht, reden we verder door de bergen en hebben bij een andere uitspanning nog een verfrissing genomen. Het was een hele geslaagde rit en dag.

.

.

De hele maand was klusjes maand. Even een opsomming van de reparaties, onderhoud en andere klusjes die zo voorbij kwamen

• alle appartement + caravan schoongemaakt
• gaas (voor schaduw) over de caravan gespannen
• afvoer buitendouche ontstopt
• overloop van de boiler in de buitenkeuken aangesloten op de afvoer
• struiken gesnoeid
• garage opgeruimd
• palm bespoten
• nisperos (mispelboom) gesnoeid
• 2 stoelen van het hoekappartement gerepareerd
• ligstoel buiten gerepareerd
• storing van de electra opgelost
• alle ramen gelapt
• waterleiding in de grond bij het andere huis
• (hierbij 2 sleutelbossen kwijt geraakt, die liggen nu onder de grond)
• meterkast opnieuw geinstalleerd bij het andere huis
• Gert heeft het scharnier gedeelte van de grote garagedeur gelast
• de electricien kwam om een nieuwe stroomkabel aan te sluiten
• t-stuk op de waterleiding gemonteerd
• waterlekkage bij de muur gerepareerd
• tuin afval verbrand

Het was maar goed dat de zomerhitte nog even achterwege bleef.

Halverwege de maand begon het WK voetbal in Zuid-Afrika. Ik had mijn nagels oranje laten kleuren en op één daarvan de Leeuw laten tekenen.

Tja, helaas, we weten onderhand de uitslag ook, maar het was WEL SPANNEND. En wat een feest was het hier (maar dit hoort eigenlijk bij de juli maand).

Mei - vakantie op Mallorca

Terug uit NL hadden we een aardige 'jetlag'. De vele kilometers waren ons niet in de koude kleren gaan zitten.

Dus besloten we zaterdag 8 mei naar Denia te rijden en de boot naar Mallorca te nemen. Heen hadden we een supersnelle ferry die ons in 5 uur naar Mallorca bracht (inclusief tussenstop op Ibiza).

We hebben een heerlijke week doorgebracht in Hotel Cosmopolitan aan Playa de Palma bij CEMI wielerkampen van Cees van Dongen, waar weer veel bekende renners (voor Jan) aanwezig waren. Jan heeft lekker gefietst (die hadden we meegenomen op de boot) en ik heb een brommer gehuurd en lekker achter Jan aan gescheurd. Ik raakte hem af en toe kwijt, maar dat gaf niet. Ik kwam ze wel weer tegen - ik had de routes en een kaart. Je kan op Mallorca prachtige tochten maken - of dit nu met de fiets, scooter, motor of auto is. Het is een heel mooi eiland.

Een paar sfeer foto's.

.

.

Vrijdag moesten we helaas al weer terug, want de volgende dag kregen we weer nieuwe gasten op de villa. De terugweg ging heel wat langzamer dan de heenweg (9 uur), want nu hadden we een gewone ferry. Een gewone ferry heeft wel het voordeel dat je onderweg gewoon naar buiten mag. Dat mocht bij de superfast ferry niet.

Terwijl wij prachtig weer hadden op Mallorca, was het thuis, waar Henny op de hondjes pasten, iets anders. De ene dag een hagelbui en de volgende dag een zware onweersbui, met een inslag in een palm die hier nog geen 50 meter vandaan staat, en toen brandde de router door. Geen internet meer. Telefonica bellen voor een nieuwe router, maar dat bleek heel ingewikkeld - zelfs met hulp van een perfect Spaans sprekende Engelse buurman. Zo ingewikkeld zelfs dat tot op dit moment nog geen nieuwe router van Telefonica is ontvangen. Gelukkig zag Jan een routertje op de markt liggen. Deze aangesloten en het werkt weer perfect.

Zo nu en dan vangen we wat op van vluchten die geannuleerd worden door de aswolk van de vulkaan in IJsland. Onze gasten zelf gelukkig niet. Die zijn altijd weer weggekomen en aangekomen op de afgesproken data. Maar iemand die een fiets kwam huren, kwam wel een dag later. En zo horen we wel van meer mensen die problemen hebben gehad.

Wie ook problemen had, was Speedy. Vlak voordat we thuis kwamen, vond Henny een kies, die uit Speedy's bekkie gevallen was. Tijd voor groot gebit onderhoud bij de dierenarts. Dit gebeurd onder narcose. Helaas raakte Speedy daar nog een paar tanden kwijt, maar hij kan gelukkig nog eten, zelfs zijn brokjes.

Een jaar nadat ons weggetje naar het huis was opgebroken voor het aanleggen van een waterleiding voor toevoer van rivierwater voor tuinen, werd nu eindelijk de weg weer geasfalteerd. Dit was hard nodig, want vooral op de steilere stukken regende de brokken grind steeds de weg op en had je bijna een 4x4 nodig om omhoog te komen.

Eind mei verdwijnen langzaam aan alle gasten van de villa. Eerst de vader van Roy; 5 dagen later Vincent en Beanne en dan op de laatste dag van mei verdwijnen ook onze caravanbewoners en Roy en Karel. 31 mei 2010 hebben we de villa voor ons zelf - voor het eerst sinds augustus 2009. Ik ben maar meteen begonnen met alles schoonmaken, dan ben ik klaar als de echte hitte begint. 5 juli komen de eerste gasten weer.