Februari - koud hè?

De Elfstedenkoorts blijft voor woekeren in NL en de temperaturen blijven dalen - ook hier in Spanje. In de winter is het meestal 10 graden warmer in Spanje dan in Nederland, maar als het in Nederland dan naar de min 15 gaat, blijft ook hier weinig temperatuur over. Een aantal potplanten heeft het opgegeven door de kou, maar misschien hebben de wortels het wel overleefd. We zien het wel weer als het weer warmer wordt.
Ondertussen is de Elfstedenkoorts weer weg, heeft Johan Friso onder een sneeuwlawine gelegen, is de sneeuw hier allang alweer van de bergen verdwenen, staan alle amandelbomen in bloei en pikt de temperatuur weer lekker op. De lente komt eraan....

Op 3 maart nog 4 wielrenners van de airport opgehaald - deze verblijven in het middenappartement en gebruiken ontbijt en diner bij ons boven. Zes eters erbij in totaal. Het is een hele organisatie in de keuken, want we hebben maar een normaal 4-pits gaskooktoestel.



Jan zijn verjaardag (10 feb) wordt lekker met koffie en taart gevierd bij het zwembad in de zon. Ook Annie en Leo zijn even van de partij. Het was een gezellige en zonnige dag.

Op 12 februari nog een drukke dag gehad. De vier wielrenners uit het middenappartement moesten verhuizen voor twee nachten, want er komen nieuwe gasten voor het appartement. Twee jongens naar boven en twee mogen twee nachten bij Roy en Karel logeren. 'sMiddags is alles weer schoon en de nieuwe gasten - Joop en Leny - kunnen hun intrek nemen.

Op de 14e vertrekken 4 van de 6 renners naar huis. Het wordt opmerkelijk rustiger in huis.

Jan moest zich 16 februari in het ziekenhuis melden voor zijn spataderoperatie. Maar na een hele dag nuchter gewacht te hebben - afgetekend en al - komt de chirurg melden dat er geen operatieruimte is en wordt hij weer naar huis gestuurd. Hij moet de 29ste weer terug komen. Driemaal is scheepsrecht ???

De zaterdag erop gaan de laatste 2 wielrenners naar huis en na 5 weken van Belgen en Nederlanders over de vloer, hebben we het huis even voor onszelf. Wat een feest ... wat een rust.
Jan heeft weer een gecombineerde airportrit. De jongens erheen en andere mensen opwachten om naar Benidorm te brengen.
Zondag vieren we het vertrek van de wielrenners met een etentje in de bergen bij restaurant L'Obrer in Benimantel. Lekkere tapas vooraf en een lamsbout toe. Hiermee bedanken we Roy en Karel voor het geven van onderdak aan de 2 wielrenners en Frans voor al zijn tuinwerk.

Net voordat de Ford voor de eerste keer naar de ITV (APK) moet, probeert Jan de twee meter hoge auto onder een viaduct van 1.80 door te rijden. Met wat schaafwonden op de auto tot gevolg. Gelukkig is daar vlakbij ook een Nederlandse autospuiter, dus nu is de auto weer hersteld. Ook de keuring verliep (bijna) vlekkeloos, we moesten alleen even een band wisselen, omdat de nummers wel overeen kwamen maar het model anders was. En dat terwijl Jan er het reservewiel onder had gezet, omdat de originele band een beetje beschadigd is (van een stoeprand ofzo).

Eind februari vertrekken Roy en Karel. Het duurt een aantal uur, maar dan heb ik toch het appartement weer schoon, waar 2 mannen 3 maanden in hebben vertoefd. Want ja ... WTOS uit Delft komt eraan - 9 man sterk deze keer. Vier slapen er boven en vijf in het hoekappartement.
Ook deze dag weer in gecombineerde airportrit. De mensen uit Benidorm gaan weer naar huis en er moeten er een aantal van WTOS naar de villa.

29 februari. Jan weer om twaalf uur naar het ziekenhuis. Maar deze keer gaat alles volgens planning en is hij 'smiddags de eerste op de operatielijst. Hij heeft een ruggeprik gehad en was om 19:00 uur 'savonds alweer heel spraakzaam. Hij is één nachtje in het ziekenhuis gebleven en de volgende dag heb ik hem weer opgehaald. Nu moet hij ieder uur 10-15 minuten lopen en dan weer rusten. Maar het verband om zijn been zat zo strak dat de krammetjes op zijn enkel heel zeer gingen doen, dus weer even terug naar het ziekenhuis, waar ze hem opnieuw hebben ingezwachteld en nu gaat het beter.