November - Berlijn

Ik zal eerst even een foto laten zien van de tafel die Floris geschuurd en gelakt heeft, want dat ben ik vorige maand helemaal vergeten. Kijk hem eens staan te glimmen.

Arie en Henny verlieten ons op 1 november en hun plek werd meteen weer ingenomen door Marian en Theo, die de hele maand bij ons blijven.
Nel en Frans gingen 10 november weg en hun plek werd meteen weer bezet door Ton en Ellen en hun 2 prachtige katten - American Ragdolls. Het waren gelukkig binnenkatten, want Pili vond het wel heel spannend allemaal.



Op 11 november vloog ik naar Amsterdam om midden in de nacht door moeders opgepikt te worden vanaf Schiphol. Vervolgens alles uit het kleine koffertje in de grote koffer gepakt. De volgende ochtend naar Purmerend gereden en vervolgens met de trein naar Schiphol. Moeders en ik vlogen naar Berlijn voor 5 dagen. Dit als verjaardagscadeau voor haar 80ste verjaardag op 18 november.
We hebben fietsen gehuurd en de hele stad doorgereden. Eerst naar de C&A om handschoenen te kopen, want zowel in NL als in Berlijn is het maar 5 tot 10 graden boven nul.
Berlijn bleek een heel imponerende stad, vooral door de recente geschiedenis. Van de oorlog en van de muur zijn nog vele sporen terug te vinden en laten een indruk achter die je niet zo gauw in Parijs of Londen vindt. Tja, foto's van Berlijn zullen hier ontbreken, omdat die nog op het toestel van mijn moeder staan. Ik was mijn fototoestel vergeten (lekker handig).

Vrijdags vlogen we weer terug en aangezien het nog vroeg in de avond was, gingen we op bezoek bij de klaverjasclub in het Thomas Café in Edam. Het werd een gezellige avond (aan de bar).
Zondags hield moeders hier haar verjaardagsfeestje. Het was leuk om weer een paar bekenden te zien en te spreken, hoewel ik niet bij het hele feest aanwezig was.
Ik was even naar Amsterdam, waar in de Ziggo Doom dinosaurussen rondliepen. Dit was gebaseerd op de TV-serie "Walking with Dinosaurs".

Ondertussen in Spanje zouden we nog een jongeman in de caravan krijgen, maar hij annuleerde helaas i.v.m. gezondheidsredenen.
Maandagmiddag vloog ik weer terug naar Spanje. Ha, lekker warm hier, nou ja warm +/- 15 graden.

Geen foto's van Berlijn dus, maar wel van onze nieuwe TV. Alle dure dingen komen in drieën zeggen ze wel eens. Nou dat was ook bijna zo. De wasmachine begon te bonken, de stofzuiger hield er mee op en de TV begon steeds meer te brommen. De wasmachine kon gemaakt worden met twee nieuwe schokdempers. De stofzuigen en TV werden vervangen. Nu hebben wij ook een thuisbioscoop.


25 november vertrokken Ton en Ellen en die dag zouden Roy en Karel weer komen, maar door allerlei oorzaken zijn ze er nu (half december) nog niet. We hopen ze wel te kunnen begroeten voor de kerst, want kerst zonder die twee zou toch wel heel vreemd zijn. We wachten het af.
Ergens was het wel lekker dat ze nog even niet kwamen, want er was waterlekkage in het appartement. Het gaat mis boven op het terras bij zware regenval. Er zijn mensen geweest van de (opstal) verzekering, maar die konden het lek niet boven water krijgen. De schade in het appartement is wel door hun hersteld (maar dit gebeurde pas in december).

We zijn ook maar weer eens gaan bridgen en we schijnen het nog niet verleerd te zijn. Na even rustig met een 50% gestart te zijn, stegen de percentages al snel: 2e met 62%, 1e met 60%. We zijn het nog niet verleerd.

Op 28 november is Henny jarig en dat wil ze vieren. Haar zoon is verhuist naar een landgoed, waarop 2 huizen, een kapelletje, een stal met ezel en pony en een BBQ-huis staan. Het BBQ-huis wordt warm gehouden door een grote open haard en er is genoeg plaats voor een leuk feestje. En dat werd het ook. Lekker gegeten - paella en BBQ - en gedronken. Dus het werd ook laat.

Op de laatste dag van november vertrekken Marian en Theo en nemen we zelf intrek in het middenappartement. Ten eerste is het gezelliger voor Frans en ten tweede is dit appartement veel makkelijker warm te houden. Boven krijgt langzamerhand weer een grote beurt.

Volgende maand meer nieuwtjes en natuurlijk Sinterklaas, de Kerst en Oud en Nieuw.
Wij wensen jullie alvast prettige feestdagen.

Oktober - klusjes maand

Terwijl Jos hier was, had Jan er een klusmaat bij en dus werden er heel wat onderhoudsklusjes verricht door de mannen.

  • elektrameters werden geïnstalleerd voor de caravan en studio
  • Jos heeft ook de koelkast van de caravan weer aan de praat gekregen door hem even op z'n kop te houden
  • trouwens de hele caravan kreeg een goede beurt van de mannen, nadat ze een dode kat hadden ontdekt, die lekker lag te stinken onder de caravan
  • er werd een houten afschot gemaakt in de caravan, zodat de wind niet meer van onder de caravan de voortent in kan waaien
  • er kwam een borgpen in de schuifdeuren boven
  • Floris werd ingehuurd om de grenen tafel boven te schuren en te lakken
  • de wasmachine werd open gemaakt omdat hij bij het centrifugeren bonkte - de mannen hebben de veren bijgesteld. Maar pas toen Jos alweer richting huis was, heeft Jan ontdekt dat beide schokbrekers onderin afgebroken waren. Even zoeken op internet, even bellen met Miele in Spanje en toen naar Denia gereden om twee nieuwe schokbrekers te halen. Eindelijk bonkt de machine niet meer.
Tussen al dat geklus door hadden ze ook nog tijd om lekker te gaan fietsen

  • een ritje binnendoor naar La Villajoyosa, waar de dames ondertussen met de auto naar toe waren gegaan en waar we gezamenlijk hebben geluncht
  • een mountainbike tocht langs de rivier

  • een rit op racefietsen naar Moraira, die de dames weer in de auto hebben volbracht

Komen en gaan van gasten:
  • 3 oktober: Jerry en Daniëlle vertrekken weer naar Nederland
  • 4 oktober: Peter en Mia (nee, niet Jan's broer en schoonzus) met hondje Lily arriveren
  • 8 oktober: Ben en Wilma vertrekken na 2,5 week vakantie
  • 11 oktober: Peter en Mia gaan na een week naar huis, maar het appartement wordt meteen weer ingenomen door Henny en Arie, die 3 weken gaan blijven
  • 17 oktober: Reny en Don bezetten de caravan voor een week
  • 20 oktober: Frans en Nel nemen hun intrek in het hoekappartement. Nel heeft haar tennisracket meegenomen en kan mooi mij vervangen op maandag, want tennissen lukt nog niet erg met mijn tennisarm die ik met gipsblokken sjouwen heb opgelopen. Ik ben wel onderhand 2x in de week bij de fysio. Kijken of dat helpt.
  • 24 oktober: Reny en Don vertrekken weer
  • 25 oktober: onze vaste overwinteraar en tuinman Frans arriveert
  • 26 oktober: Jos en Elly verlaten hun kampeerplek om weer huiswaarts te rijden
En tussen al dat komen en gaan, werden er drie zeer gezellige barbecues gehouden.
Ook met Jos en Elly nog een aantal keer uit eten gegaan (wie er moest betalen, hing af van de aantal gewonnen spelletjes klaverjassen). 
Eén heel speciaal uitje: een prachtige rit door de bergen, eten bij de ezelfarm en daarna over de Coll de Rates terug richting huis. Hoewel het zo nu en dan drupte, was het goed weer voor een tochtje door het binnenland van de Costa Blanca.
Een paar impressies:










op de Coll de Rates



Jos en Elly: 
bedankt voor de 
super gezellige tijd 
en voor de 
prachtige strelizia.


September: lekker nazomeren

Gasten:
Per 1 sep: Marcel (2 weken) en een paar dagen later Jeannette (10 dagen), samen in het middenappartement.
Per 8 sep: Theo en Monique, die hier een weekje verblijven om hun nieuwe huisje in Polop op orde te brengen. Waarbij we ook een dagje geholpen helpen. Leuk huisje met 3 slaapkamers en 3 badkamers tegen de "Slapende Leeuw" berg van La Nucía.
Op 15 september vertrokken ze allemaal weer.
Per 20 sep: Ben en Wilma voor hun derde keer hier en nu al voor 2,5 week (het wordt steeds langer - een goed teken). Een paar dagen later kwamen daar nog Daniëlle en Jerry (dochter en schoonzoon) bij voor een 10 daagse vakantie.
Per 25 sep: Jos en Elly (zus van Jan), die de kampeerplek op het andere terrein weer gaan innemen voor een tijdje.

Fietsen en lopen:
Jan vindt het tijd worden om weer wat te gaan trainen, maar alleen fietsen is maar niks.
6 sep: Eerst worden Marcel en Jeannette omgepraat om mee te rijden - tocht langs de rivier - en dat heeft vooral Jeannette geweten. Acht jaar niet gefietst en dan gaan rijden zonder conditie, nee dat valt niet mee.

11 sep: Wieke is, met Bart en de buurman met 2 familieleden, naar Calpe geweest om de Wandelzoektocht te lopen die Belgen hebben gemaakt. Een leuke tocht om Calpe weer eens op een andere manier te bezoeken. Je moet steeds vragen beantwoorden en tussen door foto's opzoeken en in de goede volorde zetten. Natuurlijk wel afsluiten met een bezoekje aan een visrestaurant aan de haven.
12 sep: Floris heeft een vriend te gast en dus moet er fiets voor hem gehuurd worden bij Jan; nou dan ook maar meteen een tochtje rijden. Weer langs de rivier, maar nu was het Jan die het wat moeilijker had. Tja wat wil je, die 2 waren veel jonger en sterker.
15 sep: Gay Pride in Benidorm. Wieke er naar toe. Leuke optocht langs de boulevard en daarna feest op het plein bij het stadhuis.
uitgebluste diva's hergroeperen

toch iets roze aan!




















22 sep: Wieke met Ben en Wilma naar Altea om de Morenoptocht te zien. Het blijft toch ieder jaar weer een heel spectakel. Ben en Wilma zijn later ook naar Benidorm geweest om het te bekijken, maar vonden de optocht in Altea toch veel mooier.
27 sep: Wieke nog een keer naar Calpe om met Jos en Elly en Jan de puzzelzoektocht te doen. En nog steeds de afbeelding op die ene foto niet gevonden. Maar natuurlijk wel weer afgesloten met een visdiner aan de haven.

28 sep: Jan gaat met Daniëlle, Jerry en Jos fietsen langs de rivier. Deze keer heeft niemand het echt moeilijk.


Tuinonderhoud:
Floris heeft twee bomen weggehaald vlak bij de caravan. De een was dood en de ander ging steeds meer richting caravan hangen en gaf daar een hoop rotzooi. Dus even helemaal omzagen en kijken wat er weer gaat groeien.
Pablo heeft later de coniferenheg gesnoeid en Jan nog twee dagen geholpen om al het tuinafval naar de brandhaard te sjouwen, zodat Jan lekker fikkie kon stoken.

Pablo gaf 30 sep een feest voor zijn verjaardag, maar door een foutje verschenen wij zaterdag al en vonden we het nogal stilletje. Goed, het feest was dus zondag. Dus zondag nog maar een keer naar Pablo. Ja toen waren er wat meer mensen - vooral veel Zuid Amerikaanse vrouwen. Ook Leo en Bart kwamen langs en toen werd het heel gezellig.

Juli Augustus: een hete zomer

Een hete zomer: van half juni zijn de temperaturen boven de 30 graden. Pas 30 augustus komt een onweersbui waarna de temperatuur net onder de 30 zakt. Eigenlijk iets te vroeg, meestal gebeurt dit pas half september.

We begonnen de maand juli zonder gasten en dus vatten we het plan op om 5 dagen op vakantie te gaan: een rondreisje door de provincie Alicante. Onze aangewaaide juni gast Hans bleef nog iets langer in de studio en paste op het huis. De Ford werd omgebouwd tot camper en daar gingen we - de hondjes lekker mee - richting het zuiden.

Route Provincie Alicante Grotere kaart weergeven
We hebben 2x in het wild gekampeerd - 1e keer in het bos (bij punt F), 2e keer bijna bovenop de Aitana (punt O). 2x hebben we op campings gestaan - in Crevillent (ten zuiden van punt K) en 1x aan de kust boven Pego (punt S). 'sMiddags aten we in een restaurant, zodat we geen kookspullen mee hoefden te nemen. We hebben zoutbergen, kerken, grotten, natuurschoon gezien en vooral veel genoten van 5 dagen rondrijden. 
Bushcamp (punt F)
Bushcamp Aitana










Eén minpuntje: Net ten zuiden van Alicante, op de eerste dag, stonden we stil voor een verkeerslicht en gleed de Spanjaard, die achter ons stond, van zijn rempedaal af en boem! tegen de Ford op. De deuren waren aardig ingedeukt. Foto's maken en na de vakantie even langs bij onze verzekeringsagent en de spuiter. Binnen een week was de Ford weer tiptop in orde. Gelukkig is de Ford all-risk verzekerd en de verzekering gaat nu maar achter zijn geld aan bij die andere verzekering.

Bij thuiskomst alles weer uitpakken, wassen, opbergen. Op tijd klaar om zondag Allan, Monique, Isabella en Tim te verwelkomen. Ze bleven 2 weken en het was heel gezellig. We hebben getennist, gefietst, geluierd, gezwommen, getafeltennist. Ze hadden de auto tot hun beschikking, dus konden lekker naar het strand en Font de Algar.
Tour de Family met de Week
Tour de Family


Foto met "De Week" werd in augustus ook in "De Week" geplaatst.






Half juli kregen we Christien in de studio. Vorig jaar had ze haar man verloren, maar wilde toch graag op vakantie. Het is haar goed bevallen bij ons. Toch wat aanspraak. Ze heeft lekker rondgetoerd op haar gehuurde fiets (zelfs helemaal naar Calpe).
Allan ging de 20ste naar huis om te klussen, maar Monique en de kinderen wilden nog wat langer blijven en Eva en Sander zien. Tickets werden omgeboekt. Sander en Eva wilden wel even in de caravan slapen, zodat zij in het hoekappartement konden blijven. Ze hebben een aantal zeer gezellige dagen doorgebracht met elkaar.

De 21ste vulde ook het middenappartement met Hans en Grietje (Grasia).
De 25ste gingen Monique en de kinderen dan toch naar huis en konden Sander en Eva het hoekappartement betrekken. Bert kwam daar ook nog bij begin augustus.
De dagen vulden zich met pastamaaltijden, barbecues, geocaching (Grasia's hobby), waar Wieke en Grasia zich door Benidorm begaven op zoek naar de schat in het park achter het gemeentehuis en er heel dichtbij waren, maar hem net niet konden vinden.

Op 29 juli overleed Annie na 3,5 jaar geknokt te hebben tegen kanker. Zij rust in vrede.
Woensdag 1 augustus hebben we afscheid van haar genomen in het crematorium met een eenvoudige dienst (Annie hield nou eenmaal niet van poespas), maar er waren toch heel wat mensen, meer dan Leo had verwacht. Na de dienst hebben we nog een borrel op Annie gedronken bij Brasserie Leo de Kaasboer.

Op vrijdag de 3e hadden we een barbecue en daarna ging alles mis. Leo was ook uitgenodigd en uiteindelijk kreeg zijn zoon Wilco hem zover om mee te gaan. Ze kwamen met z'n vijven: Leo, Wilco + vriendin, Bart + vriendin. Toen de villagasten er nog bij Hans en Grasia, Sander, Eva en Bert. Het jonge spul ging aan de coctails en al snel lag iedereen - al dan niet vrijwillig - in het zwembad. Het werd laat die nacht.
Tja wat ging er dan mis. Nou 3 villagasten wensten niet te betalen voor de barbecue, alleen vergaten ze dat te melden voordat we zondags uiteten gingen, dus dat werd ruzie.
De kok van de Brasserie was beledigd en gooide de handdoek in de ring, waardoor Leo gedwongen werd de kroeg dicht te gooien. Dus ja, alles ging mis.
De kroeg is onderhand nog steeds dicht en gaat waarschijnlijk ook niet meer open.
Na een week vol spanningen, gingen de hoekappartement gasten weg en konden we weer even tot rust komen. Dus geen betalende gasten en niet-betalende vrienden tegelijk op een barbecue uitnodigen, schijnt niet te kunnen.

11 augustus waren Yvonne en Martin (kennisen via spaans dansen) 35 jaar getrouwd en hadden zin in een feestje. Nou wij ook wel. Het werd gevierd bij hun thuis. Een windstoot (onweer in de lucht) gooide nog even roet in het eten, door 2 parasols en een lading ballonnen te vernietigen. Maar dat mocht de feestpret niet drukken. De Vietnamees bracht een heerlijke maaltijd waar iedereen lekker van zat te genieten. Ook in het zwembad was het lekker toeven.
Tegen 10 uur vertrokken we naar huis om vanaf daar met Floris en Ingrid naar l'Olla te fietsen (en spartametten) om het vuurwerk te bewonderen. Door de crisis was het eerst afgelast, maar door privé sponsering was het toch weer mogelijk gemaakt. En het was weer prachtig.

De volgende dag kwamen weer oude bekenden logeren, Marco en Jeannet. Dit is hun derde keer, maar steeds in een andere samenstelling. Soms met 1 dochter, dan weer met 2. Nu gewoon lekker samen.
2 dagen laten arriveert de familie Koetter voor hun vakantie in het hoekappartement.
Op 21 augustus komen Andries en Saakje in het middenappartement. Aangezien Marco en Jeannet pas de volgende avond vliegen, besluiten ze om een nacht in de caravan door te brengen. Een heel nieuwe ervaring voor Jeannet, die het eigenlijk allemaal maar niks vindt. Marco allang blij - hij was bang dat hij hierna een caravan zou moeten kopen.

Toen kwam mijn stunt. Ik wilde een weekje naar Nederland, om samen met mijn moeder kermis in Edam te gaan vieren. Na wat rondneuzen op het internet bleek de heenvlucht nogal duur te zijn, dus besloot ik met de hogesnelheidtrein te gaan. Het duurde even voor ik gevonden had wat ik zocht, maar toen kon het boeken beginnen.
Van Barcelona naar Figueres Vilafant met een sneltrein op woensdag 22 8:15 vertrek.
Van Figueres Vilafant naar Parijs met TGV (5,5 uur rijden) vertrek 10:15. Van Parijs naar Amsterdam met de Thalys (3,5 uur) diezelfde avond.
Nu nog even naar Barcelona. Drie opties: vliegen, trein, nachtbus. Vliegen of trein betekende alle twee een extra overnachting in Barcelona, dus die nachtbus doen.
Ik sta dinsdag 21 aug op het busstation van Benidorm om om half 10 naar Barcelona te vertrekken. 10 minuten voor vertrek zie ik echter dat mijn ticket op de 22ste staat (ipv 21ste). Ik snel naar het kantoortje om te wijzigen. Maar .... helaas is de bus vol.
Daar sta je dan met je goede gedrag. En hoe voel je je dan als die bus wegrijdt zonder jou .... klote!
Nog uren op het internet gezocht, maar de enige manier om voor 8:15 in Barcelona te komen is met de auto. Iemand bellen? Nee toch maar niet, het wordt allemaal alleen maar duurder en duurder. Wat een K.U.T. dag wordt die volgende dag. Op ieder uur zat ik te denken "nou zou ik hier zijn geweest" "nu zit ik in Parijs" Ohhhhhhhhhhh wat erg. Alles de vuilnisbak in. Volgend jaar weer proberen. Alleen de vliegticket terug nog omgezet naar november. Dan wordt moeders 80!

Eind augustus - niemand in de appartementen, dus even verbouwen. Floris gaat twee gipswanden plaatsen in de slaapkamers om het geluidsoverlast te verminderen.
Even helpen gipsbloken sjouwen is funest voor mijn arm en Floris zal ze zelf moeten verplaatsen en stapelen. Geen punt voor die kanjer.











Verf gehaald, maar was absoluut niet de goede kleur. Voor het middenappartement maakte dat niet zo veel uit en gelukkig had Jan nog het lichte geel staan voor het hoekappartement, dus dat is ook weer goed gekomen.
Samen met Henny het middenappartement schoongemaakt. Steeds die doekjes uitwringen lukt mij niet best. Dus ik heb de slaapkamer in orde gemaakt.

Medisch nieuws:
- Jan blijft hannessen met zijn knie. De dokter denkt dat de banden geïrriteerd zijn en Jan krijgt nu Cortisone injecties om de 2 weken. Voorlopig helpen pijnstillers ook.
- Pili heeft ook last van haar knie. Er zijn rontgenfoto's gemaakt, maar de blessure is (nog niet) erg genoeg om te opereren. Ze blijft onder maandelijkse controle
- goed, die gipsblokken sjouwen was helemaal verkeerd en nu heb ik een tennisarm opgelopen. Dat wordt even niet tennissen - en schoonmaken lukt ook maar net
- Speedy ... tja Speedy ... Hij mankeert van alles en heeft geen kiezen meer, maar hij is zo tierig als het maar kan. Soms een beetje last van de warmte, maar voor de rest 100%

Juni - weer een jaar

Nou is juni meestal een rustige maand ten aanzien van het aantal gasten dat hier verblijft, maar deze juni viel dat reuze mee. Eerst arriveren Ron en Caja met de bus uit NL voor een verblijf van 2 weken in de caravan. Een week later arriveert Agaath (moeder Wieke) voor 3 weken. En dan komt opeens Hans binnen vallen op 9 uur 'savonds. Hij had ons adres uit het boekje voor "Vrienden van de fiets" en of we nog iets vrij hadden. Aangezien we dachten dat hij 1 of 2 nachten zou blijven, boden we hem de studio met ontbijt. Al tijdens het eerste ontbijt bleek dat hij toch wel 1 of 2 weken wou blijven. Dus ging hij de studio zonder ontbijt huren. Maar de 1 á 2 weken werden al gauw 3 weken en is uiteindelijk (op onz verzoek - maar daarover later: volgende maand) 4 weken gebleven en had het reuze naar zijn zin.
Half juni kwamen Iris en Hans er nog bij voor 10 dagen rust, zon en lekker eten.
En aangezien juni heel erg warm was (dikke 30 graden) kwam er misschien van het zonnen nog het minst.

En dan begint de EK - nou zo als we allemaal weten, was die gauw afgelopen. De eerste wedstrijd tegen Denemarken zullen we het niet meer over hebben. Maar aangezien Jan nog kleinkinderen in Denemarken heeft, willen we de kleindochter nog even laten zien die op TV kwam - half voor Denemarken en half voor Nederland.

Gelukkig hadden WIJ Spanje nog. En werd het toch nog feest.

12 juni: Wieke jarig en lekker gevierd met een BBQ overdag. Gezellige mensen, lekker gegeten.
15 juni: Jan geopereerd aan zijn meniscus. Had daarna last van hoofdpijn en niet van zijn knie, maar later toch weer wel van zijn knie. Wil nog steeds terug naar de dokter om het nog even na te laten kijken.

Met moeders nog een paar uitstapjes gemaakt. Eerst naar Elche, mooie oude plaats met prachtige palmtuinen, vooral de Huerta de Cura. Helaas was het erg warm, dus een wandeling langs de palmkwekerijen werd niet zo'n succes. Later nog eens naar het strand. We zouden naar Calpe, maar omdat moeders de kustweg zo mooi vond, maar doorgereden naar Moraira, waar Jan ook vaak op de fiets naar toe gaat. Drie uurtjes op het prachtige zandstrand doorgebracht, maar dat was genoeg of eigenlijk al te lang, want alles wat nog geen zon had gezien was verbrand (buik en rug).

Eind juni visite gehad van Oscar en Nel, die we kennen van vroegere fietsvakanties in Frankrijk (waar Wieke en Jan elkaar ook ontmoet hebben). Oscar en Nel zaten al bijna een hele maand in Benidorm en waren de stad nog niet uitgeweest, dus hebben we ze meegenomen op een ritje naar Polop en Guadelest. Ze hebben genoten van de bergen. 


Aan hun vakantie kwam eind juni een eind, aan die van mijn moeder ook en ook aan die van andere vrienden van ons. Het was een hele uittocht aan het eind van deze maand. Zowaar even geen gasten meer, misschien tijd voor een eigen kleine vakantie ????

Mei - uitstapje naar Nederland

Terwijl wij op de Oranjemarkt stonden, arriveerden Cor en Gerrit om een maand in het hoekappartement door te brengen. Zij zijn hier, terwijl wij even een uitstapje naar Nederland maken.
Op 9 mei vertrekken Peter en Josiane en wij een uur later ook. Route: Barcelona, Clermont-Ferrant, Parijs, Lille, Antwerpen, Kaatsheuvel.
Onderweg op campings in de auto geslapen. De camping bij Waregem (B) was heel klein en heel rustig, maar we hadden wel een schitterd plekje onder de overdekte ingang van het voetbalstadion.

Vrijdag rond koffietijd arriveerden we bij Frans, die al met een lekker taartje op ons zat te wachten.
'sMiddag even gezellig gewinkeld in Kaatsheuvel en Waalwijk en Frans zijn stamkroeg bezocht.
De volgende dag de hondjes bij Frans gelaten, terwijl wij familiedag vierden in Rotterdam. Jos en Elly hadden het georganiseerd. Eerst gingen we met de metro van Capelle a/d IJssel naar Rotterdam en bezochten daar het Maritiemmuseum en daarna gingen we met de boot richting Kinderdijk met een lekkere lunch. In Kinderdijk aangekomen bezochten we .... een molen (tja ... wat anders). De dag werd afgerond met een heerlijk etentje bij Elly en Jos, alwaar alle broers en zussen met aanhang een kadootje konden uitzoeken, dat wij meegenomen hadden.







De volgende dag even de hondjes opgehaald in Kaatsheuvel en doorgereden naar Berhem, alwaar Tim (oudste kleinzoon) zijn 12de verjaardag vierde.



We hebben gezellig 2 dagen doorgebracht en toen zijn we naar Zeeland gereden om Piet en Janny te bezoeken. Na een overnachting daar, door naar het noorden, langs Bert (weer een nachtje) en bij Agaath (moeders) (2 nachtjes). Over het algemeen hadden we lekker weer en hebben we veel in tuinen kunnen zitten. Uiteindelijk, aan het eind van de week, weer terug in Kaatsheuvel om na een nacht slapen de terugtocht naar Spanje weer aan te vangen.
Na 2 dagen rijden waren we weer thuis en daar waren Cor en Gerrit heel blij om. Die vonden het maar stil op de villa zo zonder ons.

Bij terugkomst bleek al gauw dat de stroomkabel van de straat naar het nieuwe huis verdwenen was. Gestolen voor het koper. Dus moesten we van alles en iedereen bellen om de boel weer te regelen. David kwam een sleuf graven, de electriën kwam een nieuwe draad erin leggen. Dat mislukte even, omdat het doorvoerbuisje in het huis naar binnen viel en we niet meer op de onderste verdieping kunnen komen. Er werd een gat in de buitenmuur gemaakt, waardoor de electriën er weer bij kon, waarna Davids vader de geul weer dicht kwam maken. Het hele terrein ziet er nu iets beter uit, want de graafmachine heeft eerst een hele boel vuil weggehaald. Je zou bijna kunnen zeggen dat de tuin nu al een rotonde heeft, alleen nog niet met het boedha beeld in het midden, maar met een boompje.

28 Mei was Cor jarig en nodig ons uit voor een etentje. Aangezien we al wisten dat ze erg van bergritjes hielden, hebben we ze meegenomen naar de Ezeltjesfarm bij Jalon in de buurt. Ik denk dat we haar daarmee een leuk verjaarskado hebben gegeven. Ze vond het prachtig.












Eind van de maand hebben we de caravan weer overdekt met gaas om wat meer schaduw te creeëren.
Cor en Gerrit gingen weer huiswaarts.En we hebben afscheid van de maand genomen bij Floris en Ingrid en teckel Isa in hun nieuwe huurhuisje net onder Finestrat. Ingrid wilde in de bergen en Floris toch niet iets meer bij de mensen - en een bakker - en dit is een goed alternatief voor ze.
We gaan ons opmaken voor nieuwe mensen en een nieuwe maand. Tot dan.

Maart en April - voorjaar

Gasten gaan en komen.
Begin maart vertrekken er een hoop gasten: 9 man WTOS, Joop en Lenie uit het middenappartement, Frans uit de studio (we missen hem elke dag). WTOS wordt meteen vervangen door 3 toerrijders in het hoekappartement. Het middenappartement wordt door ons bezet, hoeft Jan geen trappen te lopen met zijn verbonden spataderbeen en kan ik boven een grote beurt geven.
Na een week gaan de 3 toerrenners weer weg en hebben we alleen Jos en Marjan nog in de caravan. 
In de studio kwam een jongeman 9-dagen trainen voor triatlons. En eind maart kwamen Toos en Rob en golden retriever Jenie voor 5 weken. Begin april kwamen Ingrid en Floris en teckel Isa in de caravan voor 3 weken. Jonge mensen die het maar druk hadden met een huis te zoeken en naar Alicante te rijden om daar 2 weken Spaanse les te krijgen. Ze gaan het een jaar in Spanje proberen. Tja... een jaar ... het zullen er wel meer worden. Het is een leuke bedoening met 4 honden op het terrein.
Half april verhuizen wij weer naar - het oh zo schone - boven appartement. Want Peter en Josiane komen 2,5 week logeren in het middenappartement en dat heeft ook een grote schoonmaakbeurt nodig.

Ziekenhuis uit en in.
Na een week strompelen mogen bij Jan alle krammetjes eruit. Hij was vooral heel blij met het verlost zijn van de krammetjes op zijn enkel. Begin april voor controle naar de chirurg. Die vond het er allemaal heel mooi uit zien - Jan heeft nu een been van een 20-jarige.
Maar nu dat een beetje onder controle is, verstapt Jan zich op het andere terrein en constateert een andere dokter in het ziekenhuis, dat Jan een meniscus heeft. Dit had ondertussen ook al verhopen kunnen zijn, als de verzekering even had opgeschoten met de authorisatie voor een kniescan. Ze hadden hem wel afgegeven, maar niet naar het ziekenhuis verstuurt. Enfin, weer 2 weken verder. Ja, die meniscus moet geopereerd worden, maar dat lukt nu niet meer voor 9 mei - de datum dat we naar NL gaan.
Ook Speedy moest eind april onder het "mes". Nou ja, mes, zijn gebit (of wat daarvan over is) moest weer eens schoongemaakt. Deze keer was hij toch wel een dagje misselijk van de narcose. Misschien wordt hij er te oud voor en moeten we nu maar zo laten. Zijn bloedtest was goed. Alle waarden van lever, nieren etc waren normaal.

bridgen
18 maart nog een hele leuke dag gehad met allemaal bridgers. Jos en Marjan uit de caravan, Gon en Sjaak uit Benidorm en ook Aad en Ria uit Benidorm. De hele dag lekker gebridged met tussendoor lekkere hapjes en ik geloof dat uiteindelijk Gon gewonnen heeft. Ik ben helaas vergeten om wat foto's te maken. De ene tafel stond bij het zwembad en de andere op het terras bij de caravan. Zo kon iedereen lekker in de zon en uit de wind zitten.

markten
Zo nu en dan geeft Jan "acte de precanse" met zijn Spartamets op een markt. Niet dat hij ze dan verkoopt, het gaat meer om naamsbekendheid en dat hij ze ook kan repareren. Maar gezellig is het altijd wel.
25 maart was er een benefietmarkt op het tennispark van Finca Guila voor het dierenasiel in La Nucía. Jan stond er met zijn brommertjes en ik tenniste voor het goede doel. Ik denk dat de opbrengst voor het asiel wel aardig is opgelopen, want het was lekker druk.


30 april (eigenlijk 1 mei) was er een Oranjemarkt op El Cisne - de markt waar Leo zijn kaas verkoopt.
Ook daar waren we aanwezig, Jan met zijn brommertjes, ik met boeken, een grabbelton en een pot stuivers. Konden de mensen raden hoeveel stuivers er in zaten. Zelfs de consult waagde een gokje en geen slechte ook, want er zaten er 456 in en hij had 475 opgeschreven. Helaas niemand had het goed.

Jan met zijn brommertjes
Ik met boeken, grabbelton en stuiverpot


en deze was NIET te koop
 










Beide dagen was het heel gezellig en druk, met leuke optredens en prachtig weer.



 

 
Schoolreisje naar Tabarca
Tegenwoordig hebben Henny, Marianne en ik Spaanse les van Mieke. Maar ik gaf eens aan dat we op school in Altea altijd 1x per jaar op schoolreisje gingen. Nou zei Mieke: dan gaan we toch op schoolreisje. waar zullen we naar toe? Naar Guadelest wilden ze niet, maar naar Tabarca - het enige bewoonde eiland voor de kust van Alicante wel. Donderdag 5 april werd geprikt en toen gingen we met het treintje naar Alicante en daarna met de boot. Het werd een hele gezellige dag en het weer begon niet zo goed, maar uiteindelijk hebben we heerlijk in het zonnetje paella gegeten en kregen we allemaal een lekker kleurtje op de terugboot. Een paar impressies:


in het treintje

op de boot


Tabarca haven

rondwandeling
paella lunch










ingangspoort


op het pleintje












Ditjes en datjes.
En tussen alles door worden er Spartamets gerepareerd en verkocht. Huisartsen bezocht voor het verkrijgen van medicijnen voor Jan en nu ook Wieke (tegen opvliegers). Getennist en Spaans geleerd en schoon gemaakt. En gewerkt bij Brasserie Leo de Kaasboer, waar onderhand een echte kok in de keuken regeert en de lekkerste schotels op tafel tovert. Veel van onze gasten schuiven op zaterdag bij Jan aan om een lekker hapje te eten.


Koffie gedronken met de gasten en gebarbecued. Het is al niet meer zo koud 'savonds. En het vuur bij de barbecue houdt ons wel warm. Of eens gezellig vissoep gegeten bij Rob en Toos.

En we zijn nog wat onderhoud aan het plegen hier en daar. De buitenkast bij het zwembad is gerepareerd en geschilderd. Ook de keukenkastdeurtjes van de buitenkeuken zijn geverfd en toen we toch met die blauwe verf aan de gang waren, hebben we ook het hekwerk en de poort bij de weg maar gedaan. En nu worden ook langzamerhand alle buitenlampen blauw. Het knapt wel op allemaal.











Ach en zo blijven we maar bezig. Volgende maand gaan we weer naar NL met de auto, maar ... daar horen jullie volgende maand meer van.

Februari - koud hè?

De Elfstedenkoorts blijft voor woekeren in NL en de temperaturen blijven dalen - ook hier in Spanje. In de winter is het meestal 10 graden warmer in Spanje dan in Nederland, maar als het in Nederland dan naar de min 15 gaat, blijft ook hier weinig temperatuur over. Een aantal potplanten heeft het opgegeven door de kou, maar misschien hebben de wortels het wel overleefd. We zien het wel weer als het weer warmer wordt.
Ondertussen is de Elfstedenkoorts weer weg, heeft Johan Friso onder een sneeuwlawine gelegen, is de sneeuw hier allang alweer van de bergen verdwenen, staan alle amandelbomen in bloei en pikt de temperatuur weer lekker op. De lente komt eraan....

Op 3 maart nog 4 wielrenners van de airport opgehaald - deze verblijven in het middenappartement en gebruiken ontbijt en diner bij ons boven. Zes eters erbij in totaal. Het is een hele organisatie in de keuken, want we hebben maar een normaal 4-pits gaskooktoestel.



Jan zijn verjaardag (10 feb) wordt lekker met koffie en taart gevierd bij het zwembad in de zon. Ook Annie en Leo zijn even van de partij. Het was een gezellige en zonnige dag.

Op 12 februari nog een drukke dag gehad. De vier wielrenners uit het middenappartement moesten verhuizen voor twee nachten, want er komen nieuwe gasten voor het appartement. Twee jongens naar boven en twee mogen twee nachten bij Roy en Karel logeren. 'sMiddags is alles weer schoon en de nieuwe gasten - Joop en Leny - kunnen hun intrek nemen.

Op de 14e vertrekken 4 van de 6 renners naar huis. Het wordt opmerkelijk rustiger in huis.

Jan moest zich 16 februari in het ziekenhuis melden voor zijn spataderoperatie. Maar na een hele dag nuchter gewacht te hebben - afgetekend en al - komt de chirurg melden dat er geen operatieruimte is en wordt hij weer naar huis gestuurd. Hij moet de 29ste weer terug komen. Driemaal is scheepsrecht ???

De zaterdag erop gaan de laatste 2 wielrenners naar huis en na 5 weken van Belgen en Nederlanders over de vloer, hebben we het huis even voor onszelf. Wat een feest ... wat een rust.
Jan heeft weer een gecombineerde airportrit. De jongens erheen en andere mensen opwachten om naar Benidorm te brengen.
Zondag vieren we het vertrek van de wielrenners met een etentje in de bergen bij restaurant L'Obrer in Benimantel. Lekkere tapas vooraf en een lamsbout toe. Hiermee bedanken we Roy en Karel voor het geven van onderdak aan de 2 wielrenners en Frans voor al zijn tuinwerk.

Net voordat de Ford voor de eerste keer naar de ITV (APK) moet, probeert Jan de twee meter hoge auto onder een viaduct van 1.80 door te rijden. Met wat schaafwonden op de auto tot gevolg. Gelukkig is daar vlakbij ook een Nederlandse autospuiter, dus nu is de auto weer hersteld. Ook de keuring verliep (bijna) vlekkeloos, we moesten alleen even een band wisselen, omdat de nummers wel overeen kwamen maar het model anders was. En dat terwijl Jan er het reservewiel onder had gezet, omdat de originele band een beetje beschadigd is (van een stoeprand ofzo).

Eind februari vertrekken Roy en Karel. Het duurt een aantal uur, maar dan heb ik toch het appartement weer schoon, waar 2 mannen 3 maanden in hebben vertoefd. Want ja ... WTOS uit Delft komt eraan - 9 man sterk deze keer. Vier slapen er boven en vijf in het hoekappartement.
Ook deze dag weer in gecombineerde airportrit. De mensen uit Benidorm gaan weer naar huis en er moeten er een aantal van WTOS naar de villa.

29 februari. Jan weer om twaalf uur naar het ziekenhuis. Maar deze keer gaat alles volgens planning en is hij 'smiddags de eerste op de operatielijst. Hij heeft een ruggeprik gehad en was om 19:00 uur 'savonds alweer heel spraakzaam. Hij is één nachtje in het ziekenhuis gebleven en de volgende dag heb ik hem weer opgehaald. Nu moet hij ieder uur 10-15 minuten lopen en dan weer rusten. Maar het verband om zijn been zat zo strak dat de krammetjes op zijn enkel heel zeer gingen doen, dus weer even terug naar het ziekenhuis, waar ze hem opnieuw hebben ingezwachteld en nu gaat het beter.

Januari - ziekenhuizen en dokters



We beginnen het nieuwe jaar met stralend zonnig weer en de gasten lekker bij het zwembad.
Harry neemt zelfs een nieuwjaars duik (het zwembad is 9 graden)





Die nacht gaat het helemaal mis met mijn maag en die is niet tot kalmeren te brengen. Uiteindelijk rijdt Jan me maar naar het Levante Ziekenhuis. Daar nemen ze me op en de volgende ochtend, bij de echografie, blijk ik een galblaasontsteking te hebben met galstenen. Ik moet nog tot donderdagochtend wachten tot de dokter me kan opereren. Ze houden me wel in het ziekenhuis aan de antibiotica.
Als ik donderdag na de operatie wakker wordt, staan er 6 grote galstenen in een potje naast mijn bed.
Twee dagen later mag ik verder thuis weer beter worden. Net op tijd om Harry en Fryda gedag te zeggen die weer met de bus naar Nederland af gaan reizen.

In de volgende week moet alles in orde worden gemaakt voor de volgende gasten
- we beginnen met het middenappartement, deze is door Harry schoongemaakt, maar Jan moet nog even de bedden opmaken. En de laatste puntjes op de i zetten. Half januari komen Astrid en Henny hierin.
- we gaan door met de caravan; deze is ook niet echt vuil, want de mensen die 1 januari arriveerden moesten plotseling 2 januari huiswaarts keren. Maar ook hier moest Jan het bed opmaken en ook nog even de badkamer schoonmaken. Hier komen half januari Jos en Marian die we kennen van het bridgen. Leuke mensen en ze blijven tot eind maart.
- boven moeten 4 bedden worden opgemaakt voor de Belgische wielrenners die half januari komen.
Eerst 2 en een week later nog 2 erbij. En ze moeten allemaal mee eten.

Met Speedy gaat het onderhand weer veel beter. Na een nieuwe bloedtest noemt de dokter hem een "wonderdog". Alle waardes zijn weer normaal. Nog wel aan de hoge kant van normaal, dus de prikkuur gaat nog even door en we krijgen 10 capsules mee, om hem om de dag nog een injectie te geven.

Alles lijkt weer onder controle en dan gaat Jan's hart weer opspelen. Dus weer naar het ziekenhuis (zaterdagnacht de 21e). Drie dagen later mag hij weer naar huis. Er is net in Levante een Nederlandse cardioloog begonnen en die heeft Jan als patient erbij genomen. Dit praat toch wat makkelijker, dan een Spaanse dokter die Engels spreekt.
Het probleem was een beetje om het huishouden rollende te houden die dagen, terwijl ik nog niet veel kan tillen. Dus Roy ingezet om 10 kannen water te halen voor de wielrenners. En de jongens zelf ook nog boodschappen naar boven te laten slepen.

Eind januari, de dag voordat de Belgen weer naar huis gingen, hebben we een BBQ gehouden. We deden het 'smiddags omdat het dan nog niet zo koud is. En de jongens konden meteen het wereldkampioenschap veldrijden volgen op de TV daar. 'sAvonds ben ik met een aantal vrienden naar de Sound of Music geweest. Een kennis van ons deed er aan mee en was een non. Het was een leuke relaxte avond - even weg van al die mannen.
De Belgen heb ik verder ook niet meer gezien, want ze sliepen al toen ik thuis kwam en waren de volgende ochtend al om 5 uur op weg naar het vliegveld met Jan.

Jan heeft nog een aantal uur in de auto geslapen, want de volgende twee wielrenners arriveren om 10 uur op het vliegveld. Twee Nederlanders deze keer.

Jan gaat eind januari nog een keer bij een dokter op bezoek en deze keer de anastetist. Hij vindt alles er nu goed uitzien en geeft akkoord voor de vaatoperatie. Dus nu maar weer afwachten wanneer we gebeld worden. Ik hoop pas eind februari, want dan zijn alle wielrenners weer naar huis.
Begin februari krijgen we er namelijk nog vier bij en dan zijn er zes in totaal.

Hoe dat allemaal gaat aflopen .....
En .... komt er nu een Elfstedentocht of niet .....
We zullen het volgende maand allemaal wel weten.