Tja, de keuze was dus tussen een nieuwe Citroën Jumpy en een 2e-hands MB Vito. En wat wordt het dan .... Een 1-jarige Ford Tourneo Connect Larga - een diesel met 21.000 km op de teller.Een 5-persoonsauto met 6 (ja 6) deuren. Twee gewone deuren voor, 2 schuifdeuren er achter en 2 deuren aan de achterkant.
Bij aankoop van de auto, blijkt dat mijn NL rijbewijs eind februari gaat verlopen. Dus zal ik nog aan een Spaans rijbewijs moeten. Ik naar een Gestor (iemand die allerlei papierwerk voor je uit handen kan nemen) en alle papieren inleveren voor de aanvraag. Moest ik eerst nog ergens naar toe om gekeurd te worden. Oogjes, oortjes, reactie vermogen. Hier ben ik voor geslaagd en nu moet Nederland toestemming geven om het rijbewijs door een Spaanse te vervangen (eigenlijk gewoon controle of mijn NL rijbewijs wel goed is). Dus afwachten maar ...
Ondertussen gaat mijn brommertje kapot en een nieuw onderdeel is niet te vinden. Dus einde verhaal voor mijn Chinese kopie. De brommerzaak heeft een 2e-hands Piaggio Fly staan en deze heb ik nu gekocht. Wat een genot om nu eindelijk eens electrisch te kunnen starten en niet steeds de kickstarter te hoeven gebruiken. Blijkt trouwens bij het overschrijven van de Chinese brommer aan de brommerzaak dat deze brommer helemaal nooit geregistreerd is en nooit op mijn naam gezet. Dus heb ik 3 jaar illegaal rondgereden. Het is dus maar goed dat ik nooit ben aangehouden.
Eind januari kregen we weer een wielrenner intern voor 2 weken. Goh, die jongen was net Holle Bolle Gijs - niet qua omvang maar wel met de hoeveelheid voedsel die hij kon verstouwen. Een paar dagen na zijn vertrek kwamen de 10 wielrenners van WTOS (Wij Trainen Ons Suf) uit Delft. Drie daarvan kwamen per auto met meename van de 10 fietsen. Dit deden ze in een hele oude stationwagen, die ooit in de Tour de France heeft meegereden, met een gigantisch rek op het dak, waar 5 fietsen en 20 wielen op pasten. De overige vijf fietsen zaten in de auto zelf. De overige 7 mensen kwamen per vliegtuig. Vijf sliepen er in het hoekappartement, twee in de caravan en drie bij ons boven. Ze aten met z'n allen in de buitenkeuken bij het openhaardvuur.Vanaf deze maand heb ik op maandag en woensdag niet alleen Spaanse les, maar ook Spaanse dansles. Ik probeer, met een aantal vriendinnen, de Sevillanas onder de knie te krijgen. Die benen willen op zich wel, maar nu die armen nog.
Halverwege de maand ben ik (met Pili) en met Kees en Evelien gaan wandelen, samen met de wandelgroep waar zij bij horen. We gingen naar de Jalon vallei om van de amandelbloesem te genieten. De bomen stonden volop in bloei en waren prachtig, maar helaas hebben we het grootste gedeelte van de tocht in de regen gelopen. De lunch bij restaurant Pepe maakte weer veel goed.
Een week later heb ik de tocht met Henny (en hondjes Pili en Rebel) over gedaan. Nu hadden we wel prachtig weer en de bloesem was nog steeds erg mooi.
Voor het carnavalstoernooi bij de tennisclub had ik me verkleed als Zweedse voetballer, met geel shirt (met Zweeds logo), blauwe broek en gele panty. Een rode (Pippi Langkous) pruik op mijn hoofd. Laat ik nou de 1e prijs winnen als best geklede dame. Ik had waarschijnlijk massel dat door het - bij aanvang van het toernooi - slechte weer, want zoveel verklede mensen waren er niet.
Op de laatste dag van februari vertrok WTOS weer richting huis en arriveerde Bert, de vriend van Jan, die al vele jaren in maart een aantal weekjes komt logeren.
Ik heb nog een klein weekje de tijd om het hoekappartement weer helemaal op orde te krijgen, dan komen ook Roy en Karel weer, maar dat gaat allemaal volgende maand gebeuren ...
