Begin juni afscheid genomen van de Sevillanas groep met een leuke barbecue. Voor de aanwezige gasten hebben we nog opgetreden. We konden het nog.
De barbecue werd door Henny en mij afgerond met een trip naar het vliegveld om zes Belgen naar Calpe te brengen. Dat werd nachtwerk.
De voorbereiding voor onze trip naar Nederland gaan beginnen. Lijstjes maken met wat er allemaal mee moet. Jan maakt een prachtbed in de Ford van pallets en sinaasappelkistjes. Onder het bed meer dan genoeg ruimte voor alle bagage en Pili heeft zelfs een hondenhok :-). De hondjes vonden het prachtig op het bed, want ze konden liggend naar buiten kijken.
De dag voor vertrek.
Jan is aan het proberen om het fietsenrek op de Ford te zetten, maar dan willen de richtingaanwijzers niet goed werken. Nou, maar even naar de garage. Kan niet gemaakt worden: er moet een nieuwe relais in en die is er pas maandag.
De 4 gasten uit het hoekappartement vertrekken om 17:30 en worden door Jan naar het vliegveld gebracht. Henny en ik maken het hoekappartement schoon, want als wij uit NL terug komen, arriveren er meteen weer nieuwe gasten.
Weer thuis probeert Jan de richtingaanwijzers van het fietsenrek uit te schakelen, met als uiteindelijk gevolg dat de richtingaanwijzers van de Ford het helemaal niet meer doen. En nu is de garage al dicht. En die is morgen ook niet open.
Nou ... eerst maar eens lekker macaroni eten met z'n allen. We kunnen er nu toch niets meer aan doen.
Dag van vertrek:
Jan verdwijnt op een Spartamet en struint de omgeving af naar een open garage. Uit eindelijk kunnen we terecht bij de Citroën. Alles in geladen en naar de garage. Deze meet alles door, maar kan het niet vinden en heeft ook geen electrisch schema van een Ford.
Naar de Ford dealer gereden, maar die wil ons niet verder helpen.
Daar staan we dan. We hebben 2 opties:
- of terug rijden, uitpakken en wachten tot maandag de garage weer opengaat
- of rechtdoor rijden, afslaan naar de snelweg en bijna 2000 km zonder richtingaanwijzers naar het noorden rijden.
We kiezen voor optie 2 en dus vertrekken we uiteindelijk om 10 uur richting NL.
De tocht verloopt wonderwel. We rijden via Barcelona, brug van Millau, Parijs, Maastricht, Oss. We hebben mooi en rustig weer en ook op de weg is het rustig - het is Pinkster weekend. Geen storm of regen deze keer. Vlak voor de brug van Millau overnachten we in een klein dorpje. Gewoon de auto aan de kant van een weggetje en slapen. Het bed slaapt heerlijk. De volgende morgen even doorgereden en bij de brug van Millau ontbeten. Onze tweede overnachting is op een camping in Mons (Bergen) net over de grens in België. Mijn verjaardag gevierd in het centrum van Mons. De volgende dag waren we om een uur of één in Berghem (bij Oss).
Dinsdagochtend met de Ford naar de Forddealer in Oss gereden. Deze komt tot de conclusie dat er een nieuwe module in moet, maar die is niet voorhanden. We spreken af om volgende maandag weer naar Oss te komen en om 8 uur 'smorgens de auto te zullen brengen. We blijven dus nog even zonder knipperende lichten rond rijden. In NL is dit wat lastiger dan op de snelweg. Het achteropkomend verkeer vindt het normaliter toch wel fijn om te weten of je naar rechts of naar links gaat.
We rijden naar broer Harry in Grootebroeck en verblijven daar 2 nachten. De 1e nacht houdt Pili de hele buurt wakker met haar geblaf, totdat we haar uiteindelijk maar naar boven halen. De volgende dag Pili wakker gehouden, zodat ze 'snachts lekker gaat slapen. Is ook gelukt.
Jan is lekker bezig geweest bij Harry: ze hebben de garage opgeruimd en in de tuin een hardhouten terras aangelegd.
Donderdags begint de ellende. Het stroomt van de regen en als we de weersverwachting mogen geloven blijft dat het hele weekend zo. We vertrekken richting Edam, naar een boerencamping langs de IJsselmeerdijk. We krijgen een nogal winderig plekje. We besluiten de buitentent op te zetten, zodat we droog aan het tafeltje kunnen zitten. Slapen doen we in de auto (is ook warmer dan in een tent). We zien Agaath een paar keer en blijven er ook eten.
Vrijdag eerst even langs bij de tennis. De groep zat lekker aan de koffie, maar tennissen ho maar. 'sMiddags naar mijn "oude" nagelmeisje geweest. Het was weer ouderwets gezellig bij haar. Ze heeft nu een eigen salon "Nails by Joyce" in Volendam. Er werken zo'n 4 meiden voor haar.
Zaterdagochtend stormde het zo dat we besloten de tent maar af te breken. Net toen we daarmee bezig waren kwam er een lekkere stortbui. Dus tegen de tijd dat we in het fort aankwamen voor de familiedag waren we drijfnat. Het was heel leuk en gezellig om alle broers en zussen van Jan met aanhang weer te zien en te spreken. Ze waren zeer onder de indruk van het oude fort.
Alles verliep aardig, totdat broer Sjaak niet goed werd. Er werd zelfs een ambulance gebeld, omdat men een tia vreesde. Maar het ambulancepersoneel heeft hem na onderzoek niet meegenomen naar het ziekenhuis. Jos heeft Sjaak en Nel toen naar huis gebracht.
De rest van de familie genoot van een lekkere lunch in het Strandbad Paviljoen aan het IJsselmeer. De kapitein van ons bootje bleef maar bellen of het - met dit weer - nou wel of niet doorging. In principe wel. En je zal het niet geloven: toen we om kwart of twee in het koebootje stapte ging de zon schijnen en die bleef de rest van de middag ook bij ons. Hoeveel mazzel kan je soms hebben.
Toen we langs mijn huis in Edam voeren, hebben we Agaath nog opgepikt en deze is gezellig mee of rondvaart geweest. Toen we werden afgezet bij het kaaspakhuis is ze weer terug naar huis gegaan. Ik ben even naar de VVV gelopen om Particia voor haar hulp voor het organiseren van deze dag te bedanken. Wij zijn lekker kaas gaan proeven en daarna op een terrasje gaan zitten om nog even van de zon te genieten. Toen de auto's weer opgehaald bij de haven en allemaal naar Monnickendam gereden om daar bij Joke Chinees te gaan eten. Bij Joke in de tuin onze drijfnatte tent uitgehangen, die konden we later weer droog in de auto stoppen.
Zondags via koffie bij Agaath en lunch in Blijswijk (Sjaak zijn auto terug brengen) weer naar Oss gereden. En nu hebben we helemaal een prachtige overnachtingsplek. De Ford staat in de garage bij Monique en Allan. Dus kunnen we een heleboel spullen er even uithalen om opnieuw in te pakken en we kunnen droog in en uit ons bed stappen. Helemaal super.
Maandagochtend heeft Jan de Ford naar de dealer gebracht. Daarna heeft hij de werkhoek van Allan in de garage helemaal opgeruimd en opnieuw ingedeeld. Samen met Monique heb ik de lege flessen ingeladen en weggebracht en nog een paar boodschapjes gedaan voor de terugtocht.
Ook de Ford dealer in Oss vertelde dat er een andere relais nodig is, voordat we iets aan de Ford kunnen hangen. Maar dat is deze reis nog niet nodig. De richtingaanwijzers doen het weer.
Dinsdagochtend rustig aan gedaan (we versliepen ons een beetje) en tegen half 10 vertrokken richting het zuiden. We gaan deze keer weer eens over Lyon. Het regent tot ver in Frankrijk aan toe. Met zelfs een flinke onweersbui in Lyon. We overnachten op de camping in Crest, waar we elkaar 10 jaar geleden voor het eerst gezien hebben. Het vinden van een restaurantje is wat moeilijk want het is feest in het stadje. Over is muziek te horen. Wel gezellig.
Woensdagavond om even na negenen 'savonds arriveren we weer thuis. Jan loopt een rondje om het huis en meldt dat het zwembad 30 graden is. Even handdoeken pakken, ik kom eraan...
De laatste week van juni verblijven er twee dames in de villa, waarvan er één drie jaar geleden ook hier geweest is, maar toen met haar dochter en kleindochter. Nu met een vriendin. Het wordt een gezellige week met leuke etentjes en bbq's. Het is ook de laatste week van Dayenne. Die drie maanden van haar zijn ook omgevlogen. Op de valreep heeft ze toch nog een nieuwe tattoe gekregen met een afbeelding van de pootjes van haar honden.
Al deze dames gaan 1 juli vertrekken, maar dat hoort weer bij de volgende maand. Tot dan.
Terwijl Agaath er is, wordt er druk getennist (Agaath kan nog een aantal keer invallen ook) en gefietst (tenminste door Jan en Agaath een tocht langs de rivier de Algar) en we gaan ook een paar keer bridgen.
